Nieuws

In aflevering 12 van JV drie noten. Annette Schrauwen bespreekt het arrest A van het HvJ EU welke gaat over de vraag of er een causaal verband is tussen geslaagde integratie in een gastland en de mate waarin betrokkenen banden onderhouden met het land van herkomst. Pieter Boeles gaat in zijn noot bij het arrest Vethanayagam e.a. van het HvJ EU over visumvertegenwoordiging in op wat nog de rol van de referent kan zijn en pleit voor onderzoek naar hoe de vertegenwoordigende (lid)staten omgaan met hun verantwoordelijkheid voor het bieden van een effectief rechtsmiddel. Nuttig hierbij zou een Europees netwerk van advocaten in visumzaken kunnen zijn, dat makkelijk te vinden is voor mensen die tegen de weigering van een visum willen opkomen. Tenslotte een noot van Paul Minderhoud bij drie uitspraken van de ABRvS over de rechtsvraag of een familielid van een Unieburger, niet zijnde een werknemer of zelfstandige, voldoet aan de middeleneis in art. 7 lid 1 onder b Verblijfsrichtlijn 2004/38, als hij geen beroep heeft gedaan op het socialebijstandsstelsel.

Een minderjarige asielzoekster heeft geen gehoorimplantaten gekregen, terwijl zij deze wel nodig had. De kinderombudsman verklaart haar klachten tegen het UMCG en betrokken overheidsinstanties gegrond. Ze roept op tot het opstellen van een richtlijn door medische en vreemdelingrechtelijke professionals over de medische behandeling van minderjarigen.

De ABRvS heeft vandaag een prejudiciëIe vraag aan het Hof van Justitie EU gesteld. Is de Terugkeerrichtlijn van toepassing bij bewaring van een derdelander die een asielstatus of subsidiairebeschermingsstatus heeft in andere EU-lidstaat en die geen gevolg geeft aan opdracht te vertrekken naar die lidstaat?

De vreemdelingenkamer van Rechtbank Rotterdam heeft in haar uitspraak van 1 augustus 2019 overwogen dat onder 'wettig ophouden' in de zin van art. 8 lid 1 Dublinverordening niet valt het zich wettig in Bulgarije gaan ophouden van de meerderjarige broer omdat Bulgarije verantwoordelijk is voor zijn asielverzoek en dat daarom zijn minderjarige broer B. ook kan worden overgedragen aan Bulgarije. De Staatssecretaris heeft de belangen bij verblijf in Nederland van de minderjarige broer onvoldoende betrokken. Het hoger beroep van de Staatssecretaris tegen deze uitspraak is op 26 augustus 2019 kennelijk ongegrond verklaart door de ABRvS. VK Utrecht en 's-Hertogenbosch hebben ook uitspraken van die strekking gedaan.

Dit meldt de IND in een nieuwsbericht over het eerder door de staatssecretaris aangekondigde, maar nog niet gepubliceerde beleid. Aanvragen voor een verblijfsvergunning op grond van een kinderbeschermingsmaatregel die vóór 1 oktober 2019 worden ingediend, zullen worden aangehouden tot het beleid in werking treedt. Invoering van dit nieuwe beleid hangt samen met de afschaffing van de discretionaire bevoegdheid.

In een Kamerbrief van 30 juli 2019 kondigt de SvJ&V, i.h.k.v. de eerdere afschaffing van de discretionaire bevoegdheid, aan twee nieuwe categorieën vreemdelingen aan te wijzen in het VV 2000. De eerste categorie betreft vreemdelingen die in aanmerking komen voor het zogenoemde getuigenbeschermingsprogramma. De tweede categorie betreft kinderen ten aanzien van wie de Kinderrechter een kinderbeschermingsmaatregel heeft opgelegd.

In 3 zaken betreffende een aanvraag om duurzaam verblijfsrecht als familielid Unieburger wordt uitvoerig ingegaan op de rechtsvraag of een familielid van een Unieburger, niet zijnde een werknemer of zelfstandige, voldoet aan de middeleneis in artikel 7 lid 1 onder b Verblijfsrichtlijn 2004/38, als hij geen beroep heeft gedaan op het socialebijstandsstelsel. Volgens de Afdeling moet aan deze omstandigheid uitdrukkelijk betekenis toekomen en is niet vereist dat sprake is van een volledig ‘ontzorgd’ zijn.

Op 21 juni vierde SMN samen met VluchtelingenWerk Nederland het 10 jarig jubileum van A&MR. Verschillende sprekers behandelden onderwerpen met het overkoepelende thema ‘Met de kennis van nu’, wat is er in 10 jaar tijd veranderd? Zo bespraken Nadia Ismaili en Jorg Werner of het Kinderrechtenverdrag daadwerkelijk tanden heeft gekregen en blikt Galina Cornelisse terug op tien jaar Terugkeerrichtlijn, waar David Kuiper op zijn beurt weer op reageerde. Vandaag verschijnt het jubileumnummer van de A&MR, waarin wordt teruggeblikt op het symposium, de lezingen zijn terug te vinden in artikelen. De A&MR wordt ingeleid door een artikel van Rob Hamerslag en Igna Oomen, de titel zegt genoeg: ‘Uitgehold – Asieladvocatuur met de kennis van nu’. Daarnaast blikken ook alle redactieleden kort terug op tien jaar A&MR.

Het Hof van Justitie EU heeft, anders dan AG Sharpston in haar Conclusie, de Visumcode zo uitgelegd dat een visumvertegenwoordiging waarbij, zoals in de casus de Zwitserse ambassade in Sri Lanka bevoegd is om op een aanvraag visum kort verblijf te beslissen, een beroep tegen een weigering bij de Zwitserse rechter ingediend dient te worden. Dit is in overeenstemming met art. 47 Handvest grondrechten EU. De referent heeft niet de mogelijkheid om in eigen naam beroep in te stellen tegen een besluit tot weigering van een visum.

Reden is de forse toename van aangiften en daardoor ontstane lange wachttijden waardoor vreemdelingen niet langer kunnen worden overgedragen. Er zal een streeftermijn van 4 werkweken worden gehanteerd om te beoordelen of een tijdelijke vergunning mensenhandel wordt verleend. Wordt geen vergunning verleend dan wordt de overdracht voortgezet.