Nieuws

In aflevering 7 van JV staat het 'belang van het kind' centraal. Jorg Werner bespreekt in zijn noot de relevantie voor de praktijk van een uitspraak van het Hof van Justitie EU, waarin het Hof oordeelt dat ook met het ‘belang van het kind’ rekening gehouden moet worden wanneer een terugkeerbesluit niet aan een kind zelf is opgelegd. Is de Nederlandse praktijk hiermee in overeenstemming? Op 16 april oordeelde de Afdeling in drie uitspraken over het Chavez-verblijfsrecht. Mark Klaassen schrijft twee noten bij twee van deze uitspraken, waarin de Afdeling nadere invulling geeft aan de Chavez-toets en oordeelt over de vraag of er een afgeleid verblijfsrecht bestaat voor de derdelander ouder die tevens een verblijfsrecht heeft in een andere EU-lidstaat. Mirjam van Riel buigt zich over de Afdelingsuitspraak betreffende de vraag of een inreisverbod kan worden opgelegd aan een derdelander die zich buiten het grondgebied van de lidstaten bevindt, in het geval een terugkeerbesluit is uitgereikt op Schiphol vóór diens vertrek. 

Per 25 juni 2021 vinden er enkele belangrijke wijzigingen plaats in de asielprocedure. Zo zal het eerste gehoor komen te vervallen wegens dubbelingen met het aanmeldgehoor. Daarnaast wordt de zogenaamde flexibele AA geïntroduceerd. Doordat de voorbereiding op het nader gehoor wordt verplaatst van dag 2 naar de rust- en voorbereidingstijd zal de AA nog maar zes dagen duren. Er komt daarnaast een mogelijkheid om de AA met drie dagen ter verlengen (de AA+). Voorts wordt spoor 2 uitgebreid met enkele categorieën, worden minderjarigen straks apart gehoord wanneer hier aanleiding toe bestaat en zal in vreemdelingenbewaring en VRIS-zaken geen rust- en voorbereidingstijd meer worden geboden maar zal de voorbereiding worden gepland voor de start van de procedure.

Vandaag publiceerde de ABRvS een drietal uitspraken waarin zij prejudiciële vragen stelt aan het HvJEU over de 'chain rule' bij Dublinzaken. Volgens deze 'chain rule' zou de overdrachtstermijn opnieuw gaan lopen als een vreemdeling voorafgaand aan de overdracht onderduikt en daarna in een andere EU-lidstaat opnieuw asiel aanvraagt. De 'chain rule' lijkt in overeenstemming te zijn met het doel van de Dublinverordening om het indienen van asielaanvragen in meerdere lidstaten tegen te gaan. Omdat deze methode niet in de Dublinverordening zelf is opgenomen wil de Afdeling weten of de Dublinverordening toepassing van de 'chain rule' toestaat. Verder wil de Afdeling weten of een vreemdeling, nadat hij al in twee andere lidstaten is geweest, zich in een derde lidstaat kan beroepen op het verstrijken van de overdrachtstermijn die tussen die twee andere lidstaten gold. 

Dit kondigt de SvJ&V aan in een Kamerbrief van 17 mei 2021. Reden hiervoor zijn signalen over het oneigenlijk gebruik van de regeling. Aanpassing vindt plaats door een wijziging van het VV 2000 en de Vc 2000 en houdt in dat buitenlandse onderwijsinstellingen voortaan op minstens twee van de beschikbare ranglijsten opgenomen dienen te zijn. Op dit moment volstaat de opname op één lijst nog. De wijzigingen zullen op korte termijn in werking treden en hebben geen terugwerkende kracht.

De Afdeling bestuursrechtspraak Raad van State heeft op 12 mei 2021 in twee uitspraken over de bekering van Iraanse vreemdelingen tot het christendom uiteengezet dat zij terugkomt van haar uitspraak van 15 juli 2014, ve14001212. De staatssecretaris mocht toen doorslaggevend gewicht toekennen aan haar beoordeling van de geloofwaardigheid van de motieven voor en het proces van bekering van de vreemdeling. Voortaan zal de staatssecretaris ook moeten motiveren wat zij vindt van de kennis van het nieuwe geloof en de activiteiten die de vreemdeling in het kader daarvan heeft ondernomen. Ook zal zij moeten motiveren wat zij vindt van verklaringen die anderen hebben afgelegd over die bekering. In geval van een opvolgende asielaanvraag zal de staatssecretaris als in het besluit op de eerste asielaanvraag niet gemotiveerd op de twee elementen kennis nieuwe geloof en geloofsactiviteiten is ingegaan dit in het besluit op een opvolgende aanvraag moeten herstellen.

De ABRvS oordeelt in haar uitspraak van 12 mei 2021 dat zij onbevoegd is om te oordelen over beroep van vreemdelingen tegen het niet tijdig nemen van besluiten op asielaanvragen door de staatssecretaris. Door de Tijdelijke wet opschorting dwangsommen IND, die sinds 11 juli 2020 geldt, kunnen deze besluiten voorlopig niet meer worden aangevochten bij de bestuursrechter. De Afdeling kan in dit geval dus geen oordeel geven over de vraag of de staatssecretaris op tijd op de aanvraag van de vreemdeling heeft beslist en dus ook niet over het verzoek om een dwangsom. De invoering van deze tijdelijke wet heeft tot gevolg dat de vreemdeling in deze zaak alleen nog een vordering kan instellen bij de burgerlijke rechter en niet meer terecht kan bij de bestuursrechter. De bestuursrechter blijft uiteraard wel bevoegd om een oordeel te geven over het besluit van de staatssecretaris op de asielaanvraag zelf. De Afdeling moet zich daarom onbevoegd verklaren in deze zaak. 

Dit oordeelt de Afdeling in haar uitspraak van vandaag. In de zaak moest de vreemdeling tot twee keer toe in quarantaine vanwege een besmette kamergenoot. Hierdoor duurde de detentie 25 dagen, onevenredig lang aldus de Afdeling. De vreemdeling uit Colombia behoorde tot de groep vreemdelingen waarvan de detentie na toegangsweigering i.v.m. het coronavirus na 14 dagen niet langer evenredig is. De SvJ&V heeft onvoldoende maatregelen getroffen om op redelijke wijze te voorkomen dat in detentie besmettingen plaatsvinden, waardoor de detentie onevenredig lang heeft geduurd. Na de eerste quarantaineperiode was extra inspanning vereist om te zorgen dat de vreemdeling zo snel mogelijk kon terugkeren.

In aflevering 4 van A&MR de volgende artikelen:
* Tesseltje de Lange schrijft over de 'modernisering' van de Wet arbeid vreemdelingen en pilots van de Europese Commissie voor legale arbeidsmigratie (ve21001292).
* Joëlle Jansen plaatst het duurzaamheidscriterium van het middelenvereiste bij gezinshereniging in het licht van EU regelgeving en arresten. De nieuwe regeling is volgens haar nog altijd niet EU-proof (ve21001293).
* In een peer reviewed wetenschappelijk artikel onderzoekt Bahija Aarrass de vraag in hoeverre het recht op respect voor privéleven in artikel 8 EVRM grond voor toelating of verblijf biedt (ve21001294).
* Marjon Ristra-Peeters brengt de gevolgen van de afschaffing van de discretionaire bevoegdheid van de staatssecretaris in beeld en bekijkt de regeling die ervoor in de plaats kwam (ve21001295).
* Verder in dit nummer de kroniek Dublinverordening door Hemme Battjes (ve21001296), een Vraag&Antwoord door Marije Jongejan over de rekrutering voor militaire dienst van minderjarigen in Eritrea (ve21001298), een redactioneel van Bram van Melle (ve21001297), een column van Dion Kramer (ve21001299) en het jaarlijkse overzicht van HvJ EU arresten en zaken.

De ABRvS heeft op 30 april 2021 uitspraak gedaan in 6 zaken over Syrië-gangers die zich hadden aangesloten bij verschillende terroristische organisaties. Dat is volgens de zeven uitspraken voldoende gemotiveerd door de staatssecretaris. Het Nederlanderschap van deze 'uitreizigers' kan worden ingetrokken als zij op of na 11 maart 2017 waren aangesloten bij een terroristisch organisatie zoals eerder uitgesproken door de ABRvS op 17 april 2019 (ve19001130). In de uitspraken van 30 april 2021 is overwogen dat veroordeling bij verstek of individueel ambtsbericht voldoende is. De staatssecretaris heeft voldoende gemotiveerd dat deze zes uitreizigers na 11 maart 2017 nog waren aangesloten bij verschillende terroristische organisaties. Dat deed de staatssecretaris door aan te tonen dat drie van hen bij verstek zijn veroordeeld voor deelname aan een terroristische organisatie. En hoewel de andere drie uitreizigers niet zijn veroordeeld, mocht de SvJ&V voor hen afgaan op zogenoemde 'individuele ambtsberichten' van de AIVD. Hieruit blijkt dat zij waren aangesloten bij verschillende terroristische organisaties. 

In aflevering 6 van JV zijn veertien uitspraken verschenen waaronder drie Afdelingsuitspraken met noten. Marcelle Reneman bij een uitspraak over de vraag of de tweede asielaanvraag moet worden aangemerkt als eerste aanvraag als bedoeld in art. 3.6a Vb. Reneman bespreekt de interpretatie van de Afdeling van het begrip ‘opvolgende aanvraag’ en de gevolgen daarvan. Kees Groenendijk schreef een noot bij een uitspraak over de rechtmatigheid van de afschaffing van de discretionaire bevoegdheid in 2019, volgens Groenendijk een belangrijke eerste erkenning dat uit de toeslagenaffaire ook in de rechtspraak over uitvoering en uitleg van de Vreemdelingenwet lessen kunnen en moeten worden getrokken. Tot slot een noot van Gerard de Groot bij een uitspraak over de afstammingsrechtelijke en nationaliteitsrechtelijke positie van kinderen geboren uit een polygaam huwelijk van een Nederlandse man en de gevolgen van de Afdelingsuitspraak voor casus die binnen het potentiële toepassingsgebied van de uitspraak van de Hoge Raad van 19 mei 2017 vallen, waarin de Hoge Raad prejudiciële vragen beantwoordde over de erkenning van een uit een polygaam huwelijk geboren kind die werd neergelegd in een buitenlandse geboorteakte.