Nieuws

Het Hof van Justitie EU heeft op 10 juni 2021 vragen beantwoord van de Rechtbank Den Haag zp 's-Hertogenbosch van 16 december 2019. Zij legt in haar antwoord art. 40 lid 2 van de Procedurerichtlijn 2013/32/EU zo uit dat documenten die in een opvolgende asielaanvraag worden overgelegd niet automatisch kunnen worden geweigerd als zijnde geen nieuwe element (nova) wanneer de authenticiteit van het document niet kan worden vastgesteld of de bron niet is te achterhalen. Tevens moet het artikel gelezen worden in samenhang met art. 4 van de Kwalificatierichtlijn 2011/95/EU. De beoordeling van de overgelegde documenten mag niet anders zijn als in de eerste asielprocedure. De lidstaat heeft een samenwerkingsplicht met de asielzoeker bij de beoordeling van relevante elementen van zijn opvolgende asielaanvraag als de authenticiteit van een document niet kan worden vastgesteld.

A&MR 2021-5 staat bomvol diverse artikelen:
* Femke Vogelaar schrijft over de gebrekkige beoordeling van de bewijswaarde van landeninformatie in de Nederlandse besluit- en beleidsvorming (ve21001588).
* Johan ten Berg, Mirjam van Riel, Dana Baldinger en Angela de Keizer geven in een drieluik vanuit drie verschillende posities een overzicht van de ontwikkelingen inzake nareis (ve21001598).
* Joëlla Bravo Mougán onderzoekt de regelgeving over grensdetentie en concludeert dat de rechter onvoldoende toetst of deze maatregel door de beugel kan (ve21001589). 
* Viola Bex-Reimert duikt in het wetsvoorstel voor de afschaffing van dwangsommen in het vreemdelingenrecht (ve21001590).
* Tara O'Sullivan bespreekt de uitspraak van het Mensenrechtencomité van 7 januari 2020 (Teitiota t. Nieuw Zeeland) over klimaatvluchtelingen (ve21001604).
* Verder in dit nummer een Vraag&Antwoord van Nadia den Ouden en Esther Wolthuis over de wachttermijn van 1 jaar voordat gezinshereniging kan worden aangevraagd (ve21001605), een column van promovenda Lynn Hillary (ve21001591), en een redactioneel van Stijn Smulders (ve21001603).

Op 1 juni 2021 start de IND een pilot die het voor innovatieve start-ups makkelijker moet maken om personeel met bijzondere expertise naar Nederland te halen. De pilot duurt 4 jaar. Werknemers mogen na het einde van de pilot nog 1 jaar volgens de regeling bij de start-up blijven werken. De belangrijkste voorwaarden zijn dat de werknemer in loondienst gaat bij een startend en innovatief bedrijf, er maximaal 15 werknemers zijn, waarvan maximaal 5 werknemers de verblijfsvergunning voor essentieel start-uppersoneel krijgen, de werknemer minimaal het verlaagde salariscriterium voor kennismigranten krijgt en dat deze een medewerkersparticipatie ontvangt van minimaal 1% in de start-uponderneming. De vergunning kan worden aangevraagd door de start-up of door een gemachtigde. Indien de medewerker al in Nederland is kan deze de vergunning ook zelf aanvragen.

In Nederland wonende Britten kunnen nog tot 1 oktober 2021 een aanvraag doen voor een Brexit-pas. De aanvraagperiode is door de SvJ&V met drie maanden verlengd, omdat meer dan drieduizend Britten die in de BRP staan ingeschreven nog geen verblijfsvergunning hebben aangevraagd. De aanvraag kan online worden ingediend via de website van de IND.

In aflevering 7 van JV staat het 'belang van het kind' centraal. Jorg Werner bespreekt in zijn noot de relevantie voor de praktijk van een uitspraak van het Hof van Justitie EU, waarin het Hof oordeelt dat ook met het ‘belang van het kind’ rekening gehouden moet worden wanneer een terugkeerbesluit niet aan een kind zelf is opgelegd. Is de Nederlandse praktijk hiermee in overeenstemming? Op 16 april oordeelde de Afdeling in drie uitspraken over het Chavez-verblijfsrecht. Mark Klaassen schrijft twee noten bij twee van deze uitspraken, waarin de Afdeling nadere invulling geeft aan de Chavez-toets en oordeelt over de vraag of er een afgeleid verblijfsrecht bestaat voor de derdelander ouder die tevens een verblijfsrecht heeft in een andere EU-lidstaat. Mirjam van Riel buigt zich over de Afdelingsuitspraak betreffende de vraag of een inreisverbod kan worden opgelegd aan een derdelander die zich buiten het grondgebied van de lidstaten bevindt, in het geval een terugkeerbesluit is uitgereikt op Schiphol vóór diens vertrek. 

Per 25 juni 2021 vinden er enkele belangrijke wijzigingen plaats in de asielprocedure. Zo zal het eerste gehoor komen te vervallen wegens dubbelingen met het aanmeldgehoor. Daarnaast wordt de zogenaamde flexibele AA geïntroduceerd. Doordat de voorbereiding op het nader gehoor wordt verplaatst van dag 2 naar de rust- en voorbereidingstijd zal de AA nog maar zes dagen duren. Er komt daarnaast een mogelijkheid om de AA met drie dagen ter verlengen (de AA+). Voorts wordt spoor 2 uitgebreid met enkele categorieën, worden minderjarigen straks apart gehoord wanneer hier aanleiding toe bestaat en zal in vreemdelingenbewaring en VRIS-zaken geen rust- en voorbereidingstijd meer worden geboden maar zal de voorbereiding worden gepland voor de start van de procedure.

Vandaag publiceerde de ABRvS een drietal uitspraken waarin zij prejudiciële vragen stelt aan het HvJEU over de 'chain rule' bij Dublinzaken. Volgens deze 'chain rule' zou de overdrachtstermijn opnieuw gaan lopen als een vreemdeling voorafgaand aan de overdracht onderduikt en daarna in een andere EU-lidstaat opnieuw asiel aanvraagt. De 'chain rule' lijkt in overeenstemming te zijn met het doel van de Dublinverordening om het indienen van asielaanvragen in meerdere lidstaten tegen te gaan. Omdat deze methode niet in de Dublinverordening zelf is opgenomen wil de Afdeling weten of de Dublinverordening toepassing van de 'chain rule' toestaat. Verder wil de Afdeling weten of een vreemdeling, nadat hij al in twee andere lidstaten is geweest, zich in een derde lidstaat kan beroepen op het verstrijken van de overdrachtstermijn die tussen die twee andere lidstaten gold. 

Dit kondigt de SvJ&V aan in een Kamerbrief van 17 mei 2021. Reden hiervoor zijn signalen over het oneigenlijk gebruik van de regeling. Aanpassing vindt plaats door een wijziging van het VV 2000 en de Vc 2000 en houdt in dat buitenlandse onderwijsinstellingen voortaan op minstens twee van de beschikbare ranglijsten opgenomen dienen te zijn. Op dit moment volstaat de opname op één lijst nog. De wijzigingen zullen op korte termijn in werking treden en hebben geen terugwerkende kracht.

De Afdeling bestuursrechtspraak Raad van State heeft op 12 mei 2021 in twee uitspraken over de bekering van Iraanse vreemdelingen tot het christendom uiteengezet dat zij terugkomt van haar uitspraak van 15 juli 2014, ve14001212. De staatssecretaris mocht toen doorslaggevend gewicht toekennen aan haar beoordeling van de geloofwaardigheid van de motieven voor en het proces van bekering van de vreemdeling. Voortaan zal de staatssecretaris ook moeten motiveren wat zij vindt van de kennis van het nieuwe geloof en de activiteiten die de vreemdeling in het kader daarvan heeft ondernomen. Ook zal zij moeten motiveren wat zij vindt van verklaringen die anderen hebben afgelegd over die bekering. In geval van een opvolgende asielaanvraag zal de staatssecretaris als in het besluit op de eerste asielaanvraag niet gemotiveerd op de twee elementen kennis nieuwe geloof en geloofsactiviteiten is ingegaan dit in het besluit op een opvolgende aanvraag moeten herstellen.

De ABRvS oordeelt in haar uitspraak van 12 mei 2021 dat zij onbevoegd is om te oordelen over beroep van vreemdelingen tegen het niet tijdig nemen van besluiten op asielaanvragen door de staatssecretaris. Door de Tijdelijke wet opschorting dwangsommen IND, die sinds 11 juli 2020 geldt, kunnen deze besluiten voorlopig niet meer worden aangevochten bij de bestuursrechter. De Afdeling kan in dit geval dus geen oordeel geven over de vraag of de staatssecretaris op tijd op de aanvraag van de vreemdeling heeft beslist en dus ook niet over het verzoek om een dwangsom. De invoering van deze tijdelijke wet heeft tot gevolg dat de vreemdeling in deze zaak alleen nog een vordering kan instellen bij de burgerlijke rechter en niet meer terecht kan bij de bestuursrechter. De bestuursrechter blijft uiteraard wel bevoegd om een oordeel te geven over het besluit van de staatssecretaris op de asielaanvraag zelf. De Afdeling moet zich daarom onbevoegd verklaren in deze zaak.