Nieuws

De Afdeling bestuursrechtspraak Raad van State heeft op 12 mei 2021 in twee uitspraken over de bekering van Iraanse vreemdelingen tot het christendom uiteengezet dat zij terugkomt van haar uitspraak van 15 juli 2014, ve14001212. De staatssecretaris mocht toen doorslaggevend gewicht toekennen aan haar beoordeling van de geloofwaardigheid van de motieven voor en het proces van bekering van de vreemdeling. Voortaan zal de staatssecretaris ook moeten motiveren wat zij vindt van de kennis van het nieuwe geloof en de activiteiten die de vreemdeling in het kader daarvan heeft ondernomen. Ook zal zij moeten motiveren wat zij vindt van verklaringen die anderen hebben afgelegd over die bekering. In geval van een opvolgende asielaanvraag zal de staatssecretaris als in het besluit op de eerste asielaanvraag niet gemotiveerd op de twee elementen kennis nieuwe geloof en geloofsactiviteiten is ingegaan dit in het besluit op een opvolgende aanvraag moeten herstellen.

De ABRvS oordeelt in haar uitspraak van 12 mei 2021 dat zij onbevoegd is om te oordelen over beroep van vreemdelingen tegen het niet tijdig nemen van besluiten op asielaanvragen door de staatssecretaris. Door de Tijdelijke wet opschorting dwangsommen IND, die sinds 11 juli 2020 geldt, kunnen deze besluiten voorlopig niet meer worden aangevochten bij de bestuursrechter. De Afdeling kan in dit geval dus geen oordeel geven over de vraag of de staatssecretaris op tijd op de aanvraag van de vreemdeling heeft beslist en dus ook niet over het verzoek om een dwangsom. De invoering van deze tijdelijke wet heeft tot gevolg dat de vreemdeling in deze zaak alleen nog een vordering kan instellen bij de burgerlijke rechter en niet meer terecht kan bij de bestuursrechter. De bestuursrechter blijft uiteraard wel bevoegd om een oordeel te geven over het besluit van de staatssecretaris op de asielaanvraag zelf. De Afdeling moet zich daarom onbevoegd verklaren in deze zaak. 

Dit oordeelt de Afdeling in haar uitspraak van vandaag. In de zaak moest de vreemdeling tot twee keer toe in quarantaine vanwege een besmette kamergenoot. Hierdoor duurde de detentie 25 dagen, onevenredig lang aldus de Afdeling. De vreemdeling uit Colombia behoorde tot de groep vreemdelingen waarvan de detentie na toegangsweigering i.v.m. het coronavirus na 14 dagen niet langer evenredig is. De SvJ&V heeft onvoldoende maatregelen getroffen om op redelijke wijze te voorkomen dat in detentie besmettingen plaatsvinden, waardoor de detentie onevenredig lang heeft geduurd. Na de eerste quarantaineperiode was extra inspanning vereist om te zorgen dat de vreemdeling zo snel mogelijk kon terugkeren.

In aflevering 4 van A&MR de volgende artikelen:
* Tesseltje de Lange schrijft over de 'modernisering' van de Wet arbeid vreemdelingen en pilots van de Europese Commissie voor legale arbeidsmigratie (ve21001292).
* Joëlle Jansen plaatst het duurzaamheidscriterium van het middelenvereiste bij gezinshereniging in het licht van EU regelgeving en arresten. De nieuwe regeling is volgens haar nog altijd niet EU-proof (ve21001293).
* In een peer reviewed wetenschappelijk artikel onderzoekt Bahija Aarrass de vraag in hoeverre het recht op respect voor privéleven in artikel 8 EVRM grond voor toelating of verblijf biedt (ve21001294).
* Marjon Ristra-Peeters brengt de gevolgen van de afschaffing van de discretionaire bevoegdheid van de staatssecretaris in beeld en bekijkt de regeling die ervoor in de plaats kwam (ve21001295).
* Verder in dit nummer de kroniek Dublinverordening door Hemme Battjes (ve21001296), een Vraag&Antwoord door Marije Jongejan over de rekrutering voor militaire dienst van minderjarigen in Eritrea (ve21001298), een redactioneel van Bram van Melle (ve21001297), een column van Dion Kramer (ve21001299) en het jaarlijkse overzicht van HvJ EU arresten en zaken.

De ABRvS heeft op 30 april 2021 uitspraak gedaan in 6 zaken over Syrië-gangers die zich hadden aangesloten bij verschillende terroristische organisaties. Dat is volgens de zeven uitspraken voldoende gemotiveerd door de staatssecretaris. Het Nederlanderschap van deze 'uitreizigers' kan worden ingetrokken als zij op of na 11 maart 2017 waren aangesloten bij een terroristisch organisatie zoals eerder uitgesproken door de ABRvS op 17 april 2019 (ve19001130). In de uitspraken van 30 april 2021 is overwogen dat veroordeling bij verstek of individueel ambtsbericht voldoende is. De staatssecretaris heeft voldoende gemotiveerd dat deze zes uitreizigers na 11 maart 2017 nog waren aangesloten bij verschillende terroristische organisaties. Dat deed de staatssecretaris door aan te tonen dat drie van hen bij verstek zijn veroordeeld voor deelname aan een terroristische organisatie. En hoewel de andere drie uitreizigers niet zijn veroordeeld, mocht de SvJ&V voor hen afgaan op zogenoemde 'individuele ambtsberichten' van de AIVD. Hieruit blijkt dat zij waren aangesloten bij verschillende terroristische organisaties. 

In aflevering 6 van JV zijn veertien uitspraken verschenen waaronder drie Afdelingsuitspraken met noten. Marcelle Reneman bij een uitspraak over de vraag of de tweede asielaanvraag moet worden aangemerkt als eerste aanvraag als bedoeld in art. 3.6a Vb. Reneman bespreekt de interpretatie van de Afdeling van het begrip ‘opvolgende aanvraag’ en de gevolgen daarvan. Kees Groenendijk schreef een noot bij een uitspraak over de rechtmatigheid van de afschaffing van de discretionaire bevoegdheid in 2019, volgens Groenendijk een belangrijke eerste erkenning dat uit de toeslagenaffaire ook in de rechtspraak over uitvoering en uitleg van de Vreemdelingenwet lessen kunnen en moeten worden getrokken. Tot slot een noot van Gerard de Groot bij een uitspraak over de afstammingsrechtelijke en nationaliteitsrechtelijke positie van kinderen geboren uit een polygaam huwelijk van een Nederlandse man en de gevolgen van de Afdelingsuitspraak voor casus die binnen het potentiële toepassingsgebied van de uitspraak van de Hoge Raad van 19 mei 2017 vallen, waarin de Hoge Raad prejudiciële vragen beantwoordde over de erkenning van een uit een polygaam huwelijk geboren kind die werd neergelegd in een buitenlandse geboorteakte. 

De vrijstelling is in een Kamerbrief van van 26 april 2021 aangekondigd en heeft betrekking op bepaalde groepen Ranov-vergunninghouders die het Nederlanderschap willen verkrijgen via naturalisatie of optie. De vrijstelling gaat in op 1 juni 2021 en ziet uitsluitend op vreemdelingen die als minderjarige in het bezit zijn gesteld van een Ranov-vergunning en inmiddels meerderjarig zijn. Of ook voor overige Ranov-vergunninghouders tot vrijstelling van de documenteis zal worden overgegaan hangt af van onderzoeksresultaten die in de zomer worden verwacht.

Het Jaarverslag 2020 van Stichting Migratierecht Nederland hebben we gepubliceerd op onze website en is benaderbaar via Jaarverslag 2020. Het jaarverslag informeert u zowel over de activiteiten van de stichting als over belangrijke actualiteiten in het (reguliere) vreemdelingenrecht in het afgelopen jaar.
Wij wensen u veel leesplezier!

De IOM gaat voor de IND de afname verzorgen van DNA bij nareizende familieleden in Griekenland, Turkije en Soedan. Normaal gesproken doet het MvBuZa dat, maar door de coronacrisis lukt dat niet of minder, waardoor er een achterstand is ontstaan. Daarom neemt de IOM deze taak over. De IND-medewerkers in Nederland kunnen de lopende nareiszaken van de aanvragers daardoor sneller afronden. Deze nieuwe werkwijze zal zo spoedig mogelijk ingaan. Binnenkort is hierover meer informatie te vinden op de coronapagina van de IND.

De ABRvS heeft op 16 april 2021 een drietal uitspraken gedaan die betrekking hebben op het verblijfsrecht o.g.v. het arrest Chavez-Vilchez (JV 2017/143, nt. C.A. Groenendijk, ve17000895). De eerste uitspraak gaat over de toepassing van het arrest bij andere gezinssamenstellingen (ve21001193), de tweede gaat over de vraag of het arrest succesvol kan worden ingeroepen als de vreemdeling een verblijfsrecht in een andere lidstaat heeft (ve21001194) en de derde gaat over de vraag wanneer er een daadwerkelijke afhankelijkheidsverhouding is als bedoeld in het arrest (ve21001195).