Nieuws

De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State heeft op 13 oktober 2021 prejudiciële vragen gesteld aan het Hof van Justitie EU in een zaak van een Britse vrouw, die tussen 1993 en 2009 in Nederland heeft gewoond en is opgegroeid en die sinds 2009 in het Verenigd Koninkrijk studeert en werkt. Zij komt af en toe voor korte perioden naar Nederland. De Staatssecretaris van Justitie en Veiligheid is van mening dat de Britse haar duurzaam verblijfsrecht heeft verloren omdat zij langer dan twee jaar buiten Nederland heeft verbleven. De Afdeling wil van het Hof weten hoe art. 16 lid 4 Verblijfsrichtlijn moet worden uitgelegd. Kan ieder verblijf, hoe kortstondig ook, de periode van twee jaar afwezigheid doorbreken? En zo nee, welke aspecten spelen dan een rol om te bepalen of een Unieburger zijn centrum van belangen naar een andere lidstaat heeft verplaatst? De Afdeling wijst in haar uitspraak ook op een nog lopende vraag van een Oostenrijkse rechter over hetzelfde thema in het kader van de Langdurig ingezetenen Richtlijn en vermeldt dat het antwoord op deze vragen ook na Brexit van belang kan zijn voor de oplossing van het geschil.

In het septembernummer van A&MR wordt aandacht besteed aan uiteenlopende onderwerpen:
* Anna Chatelion Counet schrijft over knelpunten in de toepassing van de afwijzingsgrond 'veilig derde land' (ve21002806);
* Pieter van Reenen neemt in een peer reviewed artikel de onpartijdigheid van IND ambtenaren onder de loep. In de praktijk wordt landeninformatie eenzijdig samengesteld en gebruikt, wordt de objectiviteit van IND-werknemers te weinig ondersteund en gaat de rechter er te zeer vanuit dat de IND onpartijdig werkt (ve21002809);
* Veelke Derckx bespreekt het recht op medisch noodzakelijke zorg voor ongedocumenteerden (ve21002807);
* Ashley Terlouw wordt door Linus Hesselink geïnterviewd over haar afscheid als voorzitter van A&MR (ve21002810);
* Verder in dit nummer de najaarskroniek Toelatingsgronden asiel door Sadhia Rafi (ve21002812), een verslag van de dissertatie en promotie van Bahija Aarrass op 15 juni 2021 aan de VU Amsterdam (ve21002811), een Vraag&Antwoord van Stefanie Pijnenburg over het verschil tussen een verblijfsvergunning op grond van artikel 8 EVRM en een nareisvergunning (ve21002813), een column van Femke Vogelaar (ve21002814) en een redactioneel van Karen Geertsema (ve21002805).

In deze tweede EU Update van 2021 geeft Elisa Scroccaro, stagiaire bij de Commissie Meijers, een overzicht van wetgevende en niet-wetgevende voorstellen van de Europese Commissie in het tweede kwartaal van 2021.
Aan bod komen: de ontwikkelingen in de Raad, een voorlopig akkoord over Richtlijn 2009/50/EG, wijzigingen in de Eurodacverordening, de Schengenverordening, de controles aan de binnengrenzen, de herziening van de Schengen evaluatie en monitoringsmechanisme, de hervorming van de VIS, Frontex en het onderzoek naar haar rol in illegale pushbacks, de situatie bij de Oost-Europese grenzen en de situatie in Afghanistan.

Voor het overplaatsen van een werknemer van buiten de EU Unie naar een Nederlandse vestiging moeten vanaf 1 oktober 2021 extra documenten worden overgelegd. Het gaat om een bewijs van inschrijving bij de KvK, een bewijs van een eigen adres waar al economische activiteiten verricht worden, een verklaring van betalingsgedrag en een bewijs dat ten minste één fte al werkzaam is in de vestiging in Nederland voor de komst van de ICT (Intra Corporate Transferee). De wijzigingen zullen nog worden opgenomen in de Vc 2000.

De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State heeft op 17 september 2021 na zitting uitspraak gedaan over de vreemdelingenbewaring van een man met de Algerijnse nationaliteit. Uit verstrekte schriftelijke inlichtingen blijkt dat er sinds maart 2020 tot het besluit van in bewaring stelling van de vreemdeling op 12 maart 2021 geen uitzettingen op basis van een laissez-passer hebben plaatsgevonden naar Algerije. Er zijn geen concrete aanknopingspunten dat dat deze binnen korte termijn zullen worden hervat. Ter vergelijking verwijst de Afdeling naar haar uitspraken van 2 april 2021 m.b.t. zicht op uitzetting naar Marokko.

De Rijksuniversiteit Groningen heeft in opdracht van de ABRvS onderzoek gedaan naar de nieuwe werkwijze van motiveren in vreemdelingenzaken. De onderzoekers komen tot de conclusie dat de werkwijze moet worden uitgebouwd. De ABRvS zou volgens de onderzoekers bij de toepassing van art. 91 lid 2 Vw het omgekeerde uitgangspunt moeten hanteren: 'motiveren van uitspraken waarin het hoger beroep ongegrond wordt verklaard zou de regel moeten zijn in plaats van de uitzondering'.

Op 1 oktober 2021 eindigt de zogeheten grace period voor Britse burgers in Nederland die nog geen Brexit-verblijfsdocument hebben aangevraagd, hetgeen betekent dat zij na deze datum onrechtmatig verblijven in Nederland, wat grote verblijfsrechtelijke en maatschappelijke gevolgen heeft. Wel is nog sprake van een flexibel beleid tussen 1 oktober 2021 en 1 oktober 2022. Gedurende deze periode kan de IND met terugwerkende kracht alsnog een verblijfsdocument toekennen. Vanaf 1 oktober 2022 worden Britten zonder verblijfsdocument gelijkgesteld met andere derdelanders, met uitzondering van minderjarigen die dit document aanvragen zodra zij 18 worden.

In deze aflevering 17 uitspraken en drie noten. Van Helen Oosterom-Staples bij het HvJEU arrest B.Y./Stadt Duisburg over art. 9 Besluit nr. 1/80. Welke bepaling lidstaten verplicht om voor kinderen van Turkse werknemers en kinderen van de eigen onderdanen dezelfde toelatingseisen te hanteren voor de toegang tot het onderwijs en beroepsopleidingen. Een noot van Myrte Wijnkoop bij een Afdelingsuitspraak over meerdere leeftijdsregistraties van een Eritese asielzoeker in Eurodac en de plicht aan de kant van de overheid om in samenwerking met de asielzoeker andere relevante elementen te verzamelen en te beoordelen. Verder een noot van Marq Wijngaarden bij een Afdelingsuitspraak in een zestal zaken van Syriëgangers die zich niet in Nederland bevinden en waarvan de Nederlandse nationaliteit is ingetrokken. Vaak weten zij niet eens dat er een intrekkingsprocedure plaatstvindt en levert dit voor de advocaat de nodige procedurele problemen op. 

De Afdeling bestuursrechtspraak Raad van State (ABRvS) heeft op 1 september 2021 het Hof van Justitie EU in een verwijzingsuitspraak een prejudiciële vraag gesteld over de uitleg van de artikelen 27 lid 3 en 29 van de Dublinverordening. Schort een door de Staatssecretaris van Justitie en Veiligheid verzochte voorlopige voorziening bij een hoger beroepsrechter de overdrachtstermijn van Dublin op? De ABRvS vraagt het Hof deze vraag te voegen bij haar eerdere vraag aan het Hof over over de overdrachtstermijn, aangezien in die zaken ook voorlopige voorzieningen gevraagd zijn door de staatssecretaris aan de Afdeling.

Deze week zijn berichten verschenen in de media, waarin naar voren is gekomen dat door een in november 2020 doorgevoerde 'beleidsaanpassing' (opgenomen in de niet openbare Handvatten nareis) veel amv's niet langer in aanmerking komen voor gezinshereniging met hun ouders. In 2019 werd besloten op een individuele zaak die dusdanig afwijkt van de gebruikelijke gang van zaken dat van de IND in redelijkheid niet gevraagd kon worden het gewenste nareisverzoek te honoreren. Vervolgens is de IND, met het oog op rechtsgelijkheid, in enkele vergelijkbare gevallen tot eenzelfde oordeel gekomen, waarmee deze werkwijze meer generiek werd gehanteerd. Naar aanleiding van een, op verzoek van de staatssecretaris opgemaakte, recent verschenen inventarisatie heeft deze op 24 augustus 2021 besloten af te zien van de generieke werkwijze en deze slechts toe te passen in gevallen waarin evident geen sprake is van “alleenstaand”, conform het advies in de inventarisatie.