Nieuws

De MvI&A wil het beleid invoeren dat een verzoek om een voorlopige voorziening niet in Nederland mag worden afgewacht als een herhaalde aanvraag wordt afgewezen omdat er geen nieuwe feiten of omstandigheden zijn of als sprake is van misbruik van recht.

Dit schrijft de minister op 11 januari 2011 aan de Tweede Kamer (ve11000108). Het betreft een wijziging in het Vc 2000-beleid in B1/10.6.4 (ve10002112) en houdt in dat – naast de al bestaande uitzonderingen – ook een (tijdig) ingediend verzoek om een voorlopige voorziening (tegen een dreigende uitzetting) hangende bezwaar of beroep niet in Nederland mag worden afgewacht als
•   een herhaalde aanvraag om een verblijfsvergunning met toepassing van art. 4:6 Awb is afgewezen omdat er geen nieuwe feiten of omstandigheden zijn; of
•   er evident sprake is van misbruik van recht.
Dit om ‘stapelen’ van procedures (*) zoveel mogelijk voorkomen en ter uitvoering van het regeerakkoord (ve10001956) waarin is opgenomen dat de behandeling van een verzoek om een vovo niet in alle gevallen in Nederland mag worden afgewacht.
In de bijlage bij de brief wordt het nationale en internationale juridische kader geschetst dat hierbij van belang is. De kern daarvan is dat niet aan rechters de mogelijkheid kan worden onthouden om in het kader van een vovo een uitzetting op te schorten. Aan deze waarborg wordt, aldus de minister, geen afbreuk gedaan, omdat voor de vreemdeling in casu een daadwerkelijk rechtsmiddel verzekerd blijft.
Van het Ministerie van BZK, Directie Migratiebeleid, werd inmiddels vernomen dat een WBV met deze beleidswijziging (zeer) binnenkort wordt gepubliceerd en in werking zal treden.
UPDATE 10 februari 2011
Het WBV 2011/1 d.d. 8 februari 2011 is vandaag ter publicatie aan de Staatscourant aangeboden en zal in werking treden de dag na de dagtekening van de Staatscourant waarin het wordt geplaatst.
(*) Zie ook de brief van 27 januari 2011 (ve11000218) van de MvI&A aan de Tweede Kamer over de zaak Sahar (> nieuwsbericht). Hij stelt daarin binnen enkele weken een brief in het vooruitzicht met een beleidsvisie m.b.t. verdere maatregelen om de toelatingsprocedures te stroomlijnen, te versnellen en het ‘stapelen’ van procedures en verlengen van verblijf tegen te gaan. [SSc/WV]

De grote kamer van het EHRM heeft in het arrest M.S.S. geoordeeld dat Griekenland en Belgie art. 3 en 13 EVRM hebben geschonden bij de overdracht van een Afghaanse asielzoeker aan Griekenland door België in het kader van de Dublinverordening.

De grote kamer van het Europese Hof van de rechten van de Mens (ve11000149) heeft schendingen van de artikelen 3 en 13 EVRM geconstateerd naar aanleiding van een klacht van een Afghaanse asielzoeker die door België in het kader van de EU Dublinverordening aan Griekenland was overgedragen. De veroordeling treft zowel België als Griekenland. Griekenland heeft art. 3 EVRM geschonden door de omstandigheden van de detentie en de leefomstandigheden. Griekenland schond de artikelen 13 en 3 door de gebreken in het onderzoek van het asielverzoek en het risico dat de klager loopt, direct of indirect naar zijn land van herkomst te worden teruggestuurd zonder serieus onderzoek naar zijn asielverzoek en zonder toegang tot een effectief rechtsmiddel.
Nu de Dublinverordening België de vrijheid gaf de behandeling van het asielverzoek aan zich te trekken kon België niet volhouden dat de overdracht aan Griekenland voortvloeide uit internationale verplichtingen. Het vermoeden van “equivalent protection” (het interstatelijk vertrouwensbeginsel) was hier niet van toepassing. Ten tijde van de uitzetting van klager wisten de Belgische autoriteiten, of behoorden zij te weten, dat hij geen garantie had dat zijn asielaanvraag serieus door de Griekse autoriteiten zou worden onderzocht. Ook hadden zij de mogelijkheid te weigeren hem over te dragen. België heeft art. 3 EVRM geschonden door de klager naar Griekenland te sturen, wetende dat hij zou worden blootgesteld aan detentie en leefomstandigheden die neerkomen op een vernederende behandeling. Ook heeft België de artikelen 13 en 3 geschonden nu de procedurele mogelijkheden in België geen effectief rechtsmiddel boden, onder meer door onvoldoende garanties van schorsende werking. [PB/GW]

De 14 jarige Sahar uit Afghanistan mag in Nederland blijven omdat, nu haar persoonlijkheid reeds voor een belangrijk deel hier is gevormd, van haar niet kan worden verwacht dat zij zich bij terugkeer aanpast aan de Afghaanse cultuur.

De vreemdelingenkamer van de rechtbank 's-Hertogenbosch (ve11000146) heeft op 20 januari 2011 overwogen dat het gezin van de 14 jarige Sahar afkomstig uit Afghanistan als gevolg van hun langdurig verblijf in Nederland is verwesterd. Onvoldoende is gemotiveerd waarom van Sahar kan worden gevergd dat zij zich aan de Afghaanse cultuur aanpast. Sahar bevindt zich in een belangrijke fase van haar persoonlijke ontwikkeling, en haar persoonlijkheid heeft zich reeds voor een belangrijk deel gevormd. De westerse normen en waarden waarmee zij is opgegroeid zijn van haar persoonlijkheid deel gaan uitmaken. Door zich aan de Afghaanse normen en waarden aan te passen zou zij haar persoonlijkheid moeten verloochenen. Door zich niet aan te passen loopt zij slechts dan geen risico op een mogelijke schending van art. 3 EVRM  als zij bescherming kan genieten van plaatselijke machthebbers. Van dit laatste is niet gebleken. Dit motiveringsgebrek treft de bestreden besluiten, ook voor zover zij betrekking hebben op de overige gezinsleden. De omstandigheid dat de dochter niet zou kunnen terugkeren naar Afghanistan is een omstandigheid die ook moet worden betrokken bij de beoordeling van de asielverzoeken van de overige gezinsleden. [GW]
Deze zaak kreeg ook media aandacht, zoals in interviews met de MvI&A in De Volkskrant en het NRC.
Op 27 januari 2011 (ve11000218) heeft de MvI&A de Tweede Kamer geinformeerd over deze uitspraak en daarbij aangegeven in hoger beroep te zijn gegaan omdat de uitspraak belangrijke beleidsmatige implicaties kan hebben die in tegenspraak lijken te zijn met eerdere jurisprudentie m.b.t. verrwesterde Afghaanse vrouwen en meisjes. [WV]
Zie ook
Nieuws 11-03-2011 Behandeling hoger beroep minister Leers in zaak Sahar

De MvI&A gaat in cassatie tegen het arrest van het Gerechtshof  Den Haag van 11 januari 2011 waarin is bepaald dat de Staat kinderen van een uitgeprocedeerde Angolese asielzoekster niet op straat mag zetten. Er wordt wel uitvoering gegeven aan het arrest.

In zijn brief van 18 januari 2011 aan de Tweede Kamer (ve11000137) stelt de MvI&A dat het Hof Den Haag (ve11000069) de eigen verantwoordelijkheid van de vreemdeling onvoldoende heeft meegewogen bij de vraag hoe ver de verantwoordelijkheid van de overheid reikt. Nu de opvang niet kan worden beëindigd is het cruciaal dat zo snel mogelijk vertrek plaatsvindt. Waar mogelijk zal vrijwillig vertrek plaatsvinden, daarom overlegt de MvI&A met de IOM of een specifieke, op de behoeftes van gezinnen met minderjarige kinderen toegesneden vrijwillige terugkeerregeling kan worden gecreëerd.
Voor deze gezinnen zal er opvang komen met een sober voorzieningenniveau die geconcentreerd wordt op één locatie zodat vertrek intensief kan worden gefaciliteerd. Er zal worden voorzien in de noodzakelijke dagelijkse verzorging van de kinderen, met inachtneming van bestaande rechten, zoals het recht op onderwijs. De gezinsband wordt, conform het arrest, gerespecteerd. Aan de gezinnen zal een vrijheidsbeperkende maatregel worden opgelegd. Zolang deze nieuwe locatie nog niet is gerealiseerd zullen gezinnen met minderjarige kinderen die in de opvang van het COA of in de VBL in Ter Apel verblijven een vorm van onderdak behouden in ofwel een reguliere opvanglocatie van het COA, ofwel in de VBL, totdat het vertrek uit Nederland is gerealiseerd. [SSc]
Zie ook het nieuwsbericht over de tussenuitspraak van het Gerechtshof van 27 juli 2010 (ve10001110).

JV 2011 aflevering 1 van 14 januari 2011 met 5 annotaties is verschenen. De uitspraken en annotaties zijn in MigratieWeb opgenomen, zie hierna.

ve10002037 - JV 2011/1
2010-11-18, EHRM, 42360/08 (Boutagni - Frankrijk)
Uitzetting / 2e generatie / Reeds 30 jaar in Frankrijk verbleven / Openbare orde / Art. 8 EVRM / Terrorismebestrijding / Art. 3 EVRM / Aanslag Casablanca 2003 / Marokko
ve10001978 - JV 2011/2 noot H. Battjes
2010-11-09, HvJEU (Grote kamer), C-57/09, C-101/09 (B. en D.)
Art. 12 lid 2 en art. 3 Definitierichtlijn 2004/83 / Uitsluiting vluchtelingenstatus / Terrorismebestrijding / Bijlage bij gemeenschappelijk standpunt 2001/931/GBVB / Individuele verantwoordelijkheid / Voorwaarden
--- Battjes: "In dit arrest spreekt het Hof van Justitie zich uit over de interpretatie van art. 12(2)(b) en (c) van de Definitierichtlijn 2004/83 (DR), bepalingen die grotendeels gelijk zijn aan art. 1F onder (b) en (c) van het Vluchtelingenverdrag. Het arrest is echter ook van belang voor de lezing van art. 1F (a), en waar het Hof zich uitspreekt over de werking van art. 3 DR, karakter minimumnormen, al het Europees asielrecht alsmede ander Europees migratierecht."

ve10002097 - JV 2011/3 noot P. Boeles
2010-11-23, HvJEU, C-145/09 (Tsakouridis)
Burger van de Unie / Vrij verkeer van personen / Openbare orde / Bescherming tegen verwijdering krachtens art. 28 lid 3, sub a, Verblijfsrichtlijn 2004/38 / Dwingende redenen van openbare veiligheid / Tijdelijke afwezigheden / Verlies bescherming na afwezigheid van meer dan 16 maanden en gedwongen terugkeer
--- Boeles: "De richtlijnen die het Hof hier geeft lijken veel op die welke wij al kenden voor de “gewone”gevallen van bescherming tegen uitzetting van Unieburgers in geval van criminaliteit bedoeld in art. 27 Richtlijn 2004/38. In alle gevallen kunnen Unieburgers worden uitgezet wegens georganiseerde drugscriminaliteit. In alle gevallen moet een precieze en individuele afweging plaatsvinden volgens de bekende maatstaven van de richtlijn en het Hof. Met name in geval van art. 28 lid 3 moet het bovendien gaan om een uitzonderlijke ernst van de dreiging."

ve10001823 - JV 2011/4 noot C.A. Groenendijk
2010-10-14, ABRvS, 200903923/1/V3 [LJN: BO1551] - Prejudiciële vraag
Verblijfsvergunning geestelijk voorganger / Formeel beperkte verblijfsvergunning in de zin van Richtlijn 2003/109 langdurig ingezetenen / Prejudiciële vraag
--- Groenendijk: "In bovenstaande uitspraak stelt de Afdeling de eerste prejudiciële vraag over een bepaling in de richtlijn 2003/109 inzake de status van langdurig ingezeten burgers van derde landen waarover de rechtspraak in verschillende lidstaten uiteenlopend heeft geoordeeld en die in literatuur als dubbelzinnig is aangemerkt."

ve10001979 - JV 2011/5
2010-11-01, ABRvS, 201008674/1/V3 [LJN: BO3759]
Bewaring / Strafrechtelijk voortraject / Beoordeling traject tussen strafrechtelijke- en vreemdelingenrechtelijke detentie / Niet verstrekken inlichtingen door MvJ / Belangenafweging / Inspanningsverplichting
ve10001980 - JV 2011/6
2010-11-03, ABRvS, 201000709/1/H2 [LJN: BO2684]
Overschrijding redelijke termijn in asielprocedure / Gezamenlijk aanwenden rechtsmiddelen door gezin / Toekenning forfaitaire schadevergoeding op individuele basis
ve10002023 - JV 2011/7
2010-11-05, ABRvS, 201009925/1/V3
Bewaring / Verdacht van fraude bij verkrijgen verblijfsvergunning / Rechtmatig verblijf zolang vergunning niet is ingetrokken
ve10002024 - JV 2011/8
2010-11-08, ABRvS, 201007370/1/V3
Bewaring / Dublinclaimanten / Gezin met zeer jong kind / Geen bijzondere omstandigheid / Geen stukken in dossier over belangenafweging / Beroep op IVRK faalt want maatregel niet aan kind opgelegd
ve10001985 - JV 2011/9 noot H. Oosterom-Staples
2010-11-09, ABRvS, 201003131/1/V1
Verzoek opheffing ongewenstverklaring en beëindiging (N)SIS-signalering / Derdelander echtgenoot van in België verblijvende Nederlandse echtgenote / Verblijfsrichtlijn 2004/38 / Vrij verkeer van personen / Personele werkingssfeer en effectieve werking EG-recht
--- Oosterom-Staples: "Deze uitspraak bouwt voort op de uitspraken van de Afdeling van 7 september 2010 (JV 2010/437 m.nt. H. Oosterom-Staples, ve10001452 en JV 2010/438, ve10001451) in de zin dat er wordt bestendigd dat Nederland een aanvraag van een derdelander familielid van een Nederlander alleen aan het Europees recht hoeft te toetsten in het geval dat die Nederlander daadwerkelijk samen met zijn (derdelander) familielid/leden in een andere lidstaat heeft verbleven voorafgaand aan een aanvraag toelating tot of verblijf in Nederland."

ve10002025 - JV 2011/10
2010-11-09, ABRvS, 201008910/1/V3
Bewaring / Onttrekkingsgevaar / Echtgenote niet volledig afhankelijk van zorg en hulp vreemdeling / Eerder niet aan vertrektermijn gehouden / Lichter middel
ve10002027 - JV 2011/11
2010-11-10, ABRvS, 201008862/1/V2
Asielaanvraag / DRC / Provincie Equateur / Art. 15 onder c Definitierichtlijn 2004/83 / Ambtsbericht / Art. 3 EVRM
ve10002079 - JV 2011/12
2010-11-11, Vz ABRvS, 200905164/2/V2
Vovo / Uitzetting / Geen spoedeisend belang / Opvang / Rva 2005 / Ontvankelijkheid
ve10002077 - JV 2011/13
2010-11-11, ABRvS, 201006674/1/V2 [LJN: BO4802]
Asielaanvraag / Art. 15 onder c Definitierichtlijn 2004/83 / Somalië / Galgaduud / Minderheidsgroep Shekhal / Ambtsbericht / Art. 3 EVRM
ve10002080 - JV 2011/14
2010-11-12, ABRvS, 201000697/1/V3
Mvv-aanvraag / Aan BMA niet gevraagd of het verantwoord is te reizen / Later aanvullende vragen gesteld / Antwoord ligt besloten in combinatie van vragen en antwoorden in drie BMA-adviezen / Begrip ‘medische noodsituatie’ / Motivering
ve10002082 - JV 2011/15
2010-11-12, ABRvS, 201003713/1/V3
Herhaalde aanvraag regulier / Art. 8 EVRM / Maslov / Openbare orde / Tijdsverloop sedert plegen strafbare feiten in samenhang met onrechtmatig verblijf geen nova
ve10002083 - JV 2011/16
2010-11-12, ABRvS, 201008794/1/V3 [LJN: BO4812]
Bewaring / Herhaalde asielaanvraag / Kenbaar maken intentie gelijk te stellen aan indiening aanvraag / Gevolgen LP-aanvraag / Afghanistan / Art. 3 EVRM
ve10002101 - JV 2011/17
2010-11-15, ABRvS, 200904905/1/V1 [LJN: BO4899]
Asielaanvraag / Taalanalyse / Contra-expertise / Aanvullende geluidsopname / Moedertaalspreker / Somalië
ve10002085 - JV 2011/18
2010-11-15, ABRvS, 201007878/1/V3
Bewaring / Art. 5 lid 1 sub f EVRM / Voortvarendheid pas te betrachten ná inbewaringstelling / Vertrekgesprekken voorafgaand aan inbewaringstelling / Irak / Identiteitsdocument
ve10002050 - JV 2011/19
2010-11-17, ABRvS, 201003630/1/V1 [LJN: BO4903]
Opvang / Rva 2005 / Ongewenstverklaring / Geen definitief besluit / Rechtmatig verblijf / Openbare orde / Opvangrichtlijn 2003/9 / Procedurerichtlijn 2005/85
ve10002038 - JV 2011/20
2010-11-17, ABRvS, 201005271/1/V3 [LJN: BO4809]
Asielaanvraag / Art. 3 EVRM / Excessief geweld van politiefunctionarissen in Polen / Interstatelijk vertrouwensbeginsel / Bescherming autoriteiten
ve10002069 - JV 2011/21
2010-10-27, VK Rb 's-Gravenhage (mk), AWB 09/1962 [LJN: BO4154]
Naturalisatie / Eigen beoordelingsruimte verweerder / Onafgebroken verblijf / Verblijfsgat / In bezwaarfase vergunning onbepaalde tijd verleend / Aruba 
ve10001999 - JV 2011/22
2010-11-04, VK Rb 's-Gravenhage zp Rotterdam (mk), AWB 08/3942, 08/24265 [LJN: BO3330]
Aanvraag verblijf o.g.v. Besluit 1/80 / Toepassingsbereik art. 13 Besluit 1/80
ve10001997 - JV 2011/23
2010-11-11, VK Rb 's-Gravenhage zp Dordrecht (mk), AWB 10/36778 [LJN: BO3813]
Bewaring / China / Tijdsverloop sinds afgifte LP's in juni / Geen zicht meer op uitzetting binnen redelijke termijn / Voortvarendheid / Schadevergoeding
ve10002036 - JV 2011/24
2010-10-29, VK Rb 's-Gravenhage zp Dordrecht , AWB 10/35369 [LJN: BO4146]
Bewaring / DRC / LP aanvraag / Duur / Belangenafweging na 6 maanden / Art 3 en 8 EVRM / 18 jarig meisje / Frustreren onderzoek
ve10002004 - JV 2011/25
2010-11-03, VK Rb 's-Gravenhage zp Groningen, AWB 10/34848 [LJN: BO3820]
Asielaanvraag / Art. 31 lid 2 onder g Vw 2000 / Bescherming autoriteiten / Interstatelijke vertrouwensbeginsel / Gemengd huwelijk / Invalide echtpaar / Discriminatie / Mantelzorg / Art. 3 EVRM / Art. 3 AFV / Macedonië
ve10002032 - JV 2011/26
2010-11-04, VK Rb 's-Gravenhage zp Assen, AWB 10/700 [LJN: BO4090]
Asielaanvraag / Afghanistan / Art. 15 onder c Definitierichtlijn / HRW-bericht / Wikileaks / Ambtsbericht
ve10002067 - JV 2011/27
2010-11-09, VK Rb 's-Gravenhage zp Dordrecht, AWB 09/41353 [LJN: BO4150]
Asielanvraag / Ten onrechte art. 31 lid 2 sub f Vw toegepast i.v.m. niet gedetailleerd verklaren over reis / Ontbreken reis- en identiteitsdocumenten / Geloofwaardigheid asielrelaas / Seksuele geaardheid / Sierra-Leone
ve10002008 - JV 2011/28
2010-11-11, VK Rb 's-Gravenhage zp 's-Hertogenbosch, AWB 09/38676 [LJN: BO3731]
Aanvraag asiel / Somalië / Mogadishu / Intrekking besluit en voorstel intrekking beroep / Niet tijdig beslissen / Wet dwangsom / Redelijke termijn / Termijnstelling op 6 weken
ve10002096 - JV 2011/29
2010-11-23, VK Rb 's-Gravenhage zp Roermond (mk), AWB 10/10732
Verlenging verblijfsvergunning 'medische noodsituatie' / Verschil van inzicht tussen BMA en behandelend psychiater / Zorgvuldigheid / Motivering
ve10002070 - JV 2011/30
2010-08-12, Vzr VK Rb 's-Gravenhage zp Haarlem, AWB 10/27669, 10/27668 [LJN: BO4516]
Bewaring (grensdetentie) / Toegangsweigering / Verordening 562/2006 Schengengrenscode / Familielid van EU-onderdaan / Verblijfsrichtlijn 2004/38 / Intentie om door te reizen naar Hongarije / Vovo / Schadevergoeding
ve10001961 - JV 2011/31
2010-10-21, Vzr VK Rb 's-Gravenhage zp Rotterdam, AWB 10/25738, 10/25734 [LJN: BO2814]
Verblijf bij partner / Middelenvereiste / Studiefinanciering / Art. 7 lid 1, onder c, Gezinsherenigingsrichtlijn / Stabiele en regelmatige inkomsten
--- De MvIA heeft hoger beroep ingesteld.
ve10001963 - JV 2011/32 noot T.P. Spijkerboer
2010-11-02, Vzr VK Rb 's-Gravenhage zp Assen, AWB 10/36862 [LJN: BO2660]
Uitzetting naar Irak / Geen situatie als bedoeld in art. 15 onder c Richtlijn / Vovo
--- De uitzetting vond geen doorgang na een interim measure van het EHRM in de avond van 2 november. Zie ve10001937 en ve10001950.
--- Spijkerboer: "Moeten we er nu van wakker liggen dat een vreemdeling in de situatie die hier aan de orde is kan forum shoppen? Ik vraag me dat af. Het valt immers te betwijfelen of de twee opties (vovoprocedure bij de Voorzieningenrechter en bij de Voorzitter) na of naast elkaar gebruikt kunnen worden, vanwege het ne bis in idem-beginsel zoals door de Afdeling geconstrueerd."

ve10001895 - JV 2011/33
2010-10-26, Nationale ombudsman, rapport 2010/308,
Iraakse identiteitskaart aangemerkt als vals document / Weigering retourneren kaart voor uitoefening recht om contra-expertise te laten doen.
[GW/WV]

Twee recente door het EHRM getroffen interim measures hebben er toe geleid dat de minister voor Immigratie en Asiel heeft besloten tot tijdelijke opschorting van uitzettingen van personen afkomstig uit Zuid- en Centraal-Somalië.

De Minster heeft dit aan de Tweede Kamer meegedeeld in een brief van 13 januari 2011 (ve11000077), onder meezending van de brieven van 7 januari 2011 van het EHRM over de twee op 6 januari 2011 getroffen gemotiveerde interum measures m.b.t. twee Somaliërs uit respectievelijk Marca en Kismaayo (ve11000075), die met uitzetting werden bedreigd.
De beslissing van het EHRM is ingegeven door een samenspel van argumenten: “[…] the President had regard to the information currently available concerning the situation in south and central Somalia and in Mogadishu in particular, as well as to the fact that the Court is currently considering in a number or [of] cases the compatibility of Article 3 of the Convention of forced returns to Mogadishu.”
Gezien de juridische strekking en de motivering, die uitdrukkelijk verwijst naar de situatie in Zuid- en Centraal-Somalië inclusief Mogadishu, werkt deze ook door in overige zaken. In afwachting van een inhoudelijke beslissing van het Hof, moet dan ook van iedere Somaliër afkomstig uit Zuid- of Centraal-Somalië de uitzetting worden opgeschort.
Ten aanzien van asielzoekers uit Mogadishu, die geen vestigingsalternatief in een ander deel van Somalië hebben, is reeds eerder besloten dat zij in beginsel een vergunning op de b-grond van art. 29 Vw 2000 krijgen, nu wordt aangenomen dat in Mogadishu sprake is van een situatie i.d.z.v. art. 15c Definitierichtlijn. Zie het nieuwsbericht van 22 november 2010 en WBV 2010/19 ( ve10002264). [WV]

VK Roermond: De bewaringstermijn mag maximaal 6 maanden bedragen sedert het verstrijken van de implementatietermijn Terugkeerrichtlijn op 24 december 2010. Verlenging met twaalf maanden o.g.v Terugkeerrichtlijn is niet mogelijk want niet geregeld in nationale regelgeving.

VK Roermond (ve11000029) overweegt op 3 januari 2011 als volgt:
Verweerder was niet bevoegd om toepassing te geven aan art. 15 lid 6 Terugkeerrichtlijn nu uit eerdere jurisprudentie van hof volgt dat een nationale overheid zich niet ten laste van een particulier op een bepaling van een richtlijn kan beroepen, waarvan de noodzakelijke implementatie niet heeft plaatsgevonden.
De leden 5 en 6 van art. 15 Terugkeerrichtlijn lenen zich sinds 24 december 2010 (datum verstrijken implementatietermijn) wel voor rechtstreekse toepassing door een particulier nu hierin een onvoorwaardelijk en voldoende nauwkeurige bepaling is opgenomen.
De bewaring mag gelet op art. 15 lid 5 Terugkeerrichtlijn maximaal zes maanden bedragen. Dat thans in de nationale wetgeving geen maximale duur van de bewaring is geregeld doet aan het vorenstaande niet af nu die maximale termijn voortvloeit uit het rechtstreekse werking hebbende art. 15 lid 5 Terugkeerrichtlijn. Bij het ontbreken van nationale wetgeving is de maximale bewaringstermijn sinds 24 december 2010 zes maanden. De voortduring van de bewaring is met ingang van 24 december 2010 onrechtmatig geworden. [GW]

Het HvJEU overweegt dat een coffeeshophouder zich niet met succes op het non-discriminatiebeginsel of de verkeersvrijheden kan beroepen tegen een pasjesbeleid waarbij alleen in Nederland woonachtige personen toegang hebben tot een coffeeshop. Deze beperking is gerechtvaardigd om drugstoerisme en de daarmee gepaard gaande overlast tegen te gaan.

Het HvJ EU oordeelt in zijn arrest van 16 december 2010 (ve11000023):
Volgens het hof (16 december 2010 (ve11000023) kan een houder van een coffeeshop zich i.h.k.v. zijn activiteit van verkoop van verdovende middelen niet met een beroep op de artt. 12 EG, 18 EG, 29 EG of 49 EG verzetten tegen een gemeentelijke regeling, waarbij wordt verboden, niet in Nederland woonachtige personen tot die coffeeshop toe te laten. Daarbij wordt nadrukkelijk vermeld dat het in deze overweging gaat om verdovende middelen die geen deel uitmaken van het door de bevoegde autoriteiten strikt gecontroleerde circuit t.b.v. gebruik voor medische en wetenschappelijke doeleinden.
Ten aanzien van de activiteit van verkoop van alcoholvrije dranken en eetwaren in dezelfde coffeeshop kan die houder de artt. 49 EG en volgende wel met succes aanvoeren. Art. 49 EG moet aldus worden uitgelegd dat het pasjesbeleid is aan te merken als een beperking van het in het EG-Verdrag verankerde vrij verrichten van diensten. Deze beperking wordt evenwel gerechtvaardigd door het doel om het drugstoerisme en de daarmee gepaard gaande overlast tegen te gaan.
 [GW]

De Afdeling heeft op 28 december 2010 geoordeeld dat de huidige regeling van het Mobiel Toezicht Vreemdelingen in strijd is met de Schengengrenscode.

In de uitspraak van 28 december (ve10002411) overweegt de ABRvS dat uit het arrest Melki en Abdeli/Frankrijk (JV 2010/458 m.nt. P. Boeles, ve10000918) volgt dat het enkele feit dat het doel van een MTV-controle verschilt van dat van een grenscontrole, niet betekent dat een MTV-controle reeds hierom niet hetzelfde effect als een grenscontrole kan hebben. Daarom heeft het Hof in de punten 74 en 75 van het arrest overwogen dat een nationale wettelijke regeling op grond waarvan een controlebevoegdheid wordt uitgeoefend, om strijd met de Verordening 562/2006 Schengengrenscode (ve06000691) te voorkomen, dient te voorzien in het noodzakelljke kader voor het uitoefenen van die bevoegdheid om te waarborgen dat de uitoefening ervan niet hetzelfde effect als een grenscontrole kan hebben.
De vreemdeling klaagde terecht dat art. 50 lid 1 Vw 2000 en A3/2.4 Vc 2000 (ve10002112) niet voldoen aan de door het Hof verlangde waarborgen. MTV-controles kunnen, anders dan de VK Almelo in de uitspraak van 8 november 2010, AWB 10/36467, had overwogen, hetzelfde effect hebben als - de door de Schengengrenscode verboden - grenscontrole, zodat de staandehouding van de vreemdeling onrechtmatig heeft plaatsgevonden.
Hetgeen het Hof heeft overwogen noopt er toe dat de wijze van uitoefening van MTV-controles niet alleen in een wettelijk voorschrift moet zijn vastgelegd, maar ook dat de bestaande regeling moet worden aangepast. De ABRvS hief de vreemdelngenbewaring alsnog op en kende een schadevergoeding toe aan de veemdeling. [WV]
Zie ook:
- Nieuwsbericht Raad van State 13 januari 2011
- Nieuwsbericht Ministerie van BZK 13 januari 2011

Het HvJEU oordeelt dat een Turkse echtgenoot van een Turkse werkneemster die vijf jaar bij haar heeft gewoond, na echtscheiding niet zijn rechten verliest voortvloeiend uit Besluit 1/80, zelfs niet na huiselijk geweld waarvoor hij is veroordeeld. O.g.v. art. 14 Besluit 1/80 kan wel een uitzettingsmaatregel tegen hem worden genomen.

Het HvJ EU oordeelt op 22 december 2010 (ve11000022) het volgende:
1. Art. 7, eerste alinea Besluit nr. 1/80 moet aldus worden uitgelegd dat een Turkse staatsburger zoals verzoeker in het hoofdgeding, die als gezinslid van een tot de legale arbeidsmarkt van een lidstaat behorende Turkse werkneemster en doordat hij gedurende een ononderbroken tijdvak van ten minste vijf jaar bij zijn echtgenote heeft gewoond, beschikt over de rechten die behoren bij de rechtspositie die het tweede streepje van die bepaling verleent, die rechten niet verliest wanneer hij na de verkrijging van die rechten uit de echt scheidt.
2. Er is geen sprake van rechtsmisbruik wanneer een Turkse staatsburger zoals verzoeker in het hoofdgeding zich beroept op een recht dat hij legaal heeft verkregen o.g.v. art. 7, eerste alinea Besluit nr. 1/80, zelfs al heeft hij, na dat recht van zijn ex-echtgenote te hebben afgeleid, tegen haar een ernstig strafbaar feit gepleegd waarvoor hij strafrechtelijk is veroordeeld.
Art. 14 lid 1, van dat besluit staat er echter niet aan in de weg dat een uitzettingsmaatregel wordt genomen tegen een Turkse staatsburger die strafrechtelijk is veroordeeld, op voorwaarde dat zijn persoonlijk gedrag een actuele, reële en voldoende ernstige bedreiging vormt die een fundamenteel belang van de samenleving aantast. De bevoegde nationale rechter moet beoordelen of dit in het hoofdgeding het geval is. 
--- Zie (ve10001014) voor de conclusie van de A-G. [GW]