Nieuws

Het Odysseus Academic Network lanceert twee jaarlijkse prijzen, de Young Researcher Prize en Best Publication Prize. Auteurs van publicaties uit 2015 kunnen zich uiterlijk 8 mei a.s. aanmelden. Zie: odysseus-network.eu/odysseus-prizes.

Het puntenstelsel om verblijfsaanvragen voor het verrichten van arbeid als zelfstandige te beoordelen bedient vooral ondernemers die veel ervaring hebben en weinig financieel risico nemen. Dit blijkt uit onderzoek van Tesseltje de Lange. De publicatie is mede mogelijk gemaakt door Stichting Migratierecht Nederland. WRV-leden kunnen een gratis exemplaar bestellen bij info@stichtingmigratierecht.nl (zolang de voorraad strekt).

Aan bod komt het EU-Turkije akkoord, opties voor herziening van het GEAS en de ontwikkeling van veilige en legale migratiemogelijkheden. Voorts wordt aandacht besteed aan een discussie over informatiesystemen voor grensbewaking en interne veiligheid.

In de zaak die eerder leidde tot het HvJ EU-arrest N. oordeelt de Afdeling dat een vreemdeling hangende een herhaald asielverzoek op de openbare orde-grond in bewaring kan worden gesteld, ook al is uitzetting nog niet aan de orde. De Afdeling komt terug van haar rechtspraak dat een eerder uitgevaardigd terugkeerbesluit op het moment van het indienen van een asielverzoek van rechtswege vervalt.

Einduitspraak na verwijzingsuitspraak (ve15001975) en beantwoording van de prejudiciële vragen (C-601/15 PPU (N.) JV 2016/90 nt G.N. Cornelisse, ve16000285).
1. Uit de punten 75, 76 en 80 van het arrest volgt dat de door de vreemdeling ingediende herhaalde asielaanvraag de feitelijke tenuitvoerlegging van het eerder uitgevaardigd terugkeerbesluit schorst en dat aldus is voldaan aan het in art. 5 lid 1 onder f tweede zinsdeel EVRM gestelde vereiste dat een uitwijzingsprocedure hangende is. Gelet hierop komt de Afdeling terug van haar rechtspraak dat een eerder uitgevaardigd terugkeerbesluit op het moment van het indienen van een asielverzoek van rechtswege is vervallen. Voorts volgt uit hetgeen het Hof voor recht heeft verklaard dat art. 59 b lid 1 onder d Vw 2000 niet onverbindend is.
2. Uit de punten 46 t/m 67 van het arrest volgt dat art. 59b lid 1 onder d Vw 2000 aldus moet worden uitgelegd dat de desbetreffende vreemdeling een gevaar voor de openbare orde vormt wanneer zijn persoonlijke gedrag een werkelijke, actuele en voldoende ernstige bedreiging vormt die een fundamenteel belang van de samenleving aantast. Uit hetgeen in punt 50 van het arrest Zh. en O., JV 2015/209 nt G.N. Cornelisse (ve15000990) is overwogen volgt dat daarbij niet mag worden volstaan met het steunen op een algemene praktijk om vast stellen dat de desbetreffende vreemdeling een gevaar voor de openbare orde vormt. Art. 59b lid 1 onder d Vw 2000 kan daarom niet zo worden uitgelegd dat mag worden volstaan met een enkele verwijzing naar een veroordeling om het gevaar voor de openbare orde te motiveren.
Het louter verwijzen naar het tegen de vreemdeling uitgevaardigde - en in rechte vaststaand - inreisverbod volstaat niet. De staatssecretaris moet motiveren dat en waarom de redenen die hebben geleid tot het tegen de vreemdeling uitgevaardigde inreisverbod ook een bewaring krachtens art. 59b lid 1 onder d Vw 2000 rechtvaardigen. Voor zover de staatssecretaris daartoe heeft verwezen naar de vele antecedenten van de vreemdeling, heeft hij daarmee onvoldoende kenbaar gemotiveerd waarom deze persoonlijke gedragingen van de vreemdeling een actueel en voldoende ernstig gevaar voor de openbare orde vormen.
Hoger beroep vreemdeling gegrond; vernietigt Rb Den Haag van 28 september 2015, nr. 15/16854; beroep gegrond.
--- Persbericht ABRvS

Het Hof van Justitie EU oordeelt in het arrest Genc dat het strijdig is met de standstillbepaling in Besluit 1/80 om t.a.v. het kind van een Turkse werknemer te eisen dat er een zodanige binding is met de lidstaat, dat er een basis is voor een geslaagde integratie.

Het HvJEU in antwoord op prejudiciële vragen van het Østre Landsret (Denemarken) (extra bestand, ve15000412) van 3 december 2014 verklaart voor recht:
„Een nationale maatregel zoals die welke aan de orde is in het hoofdgeding, die voor de gezinshereniging tussen een Turkse werknemer die wettig in de betrokken lidstaat verblijft en zijn minderjarige kind als voorwaarde stelt dat het kind een zodanige binding met deze lidstaat heeft of kan krijgen dat er een basis is voor een geslaagde integratie, wanneer dit kind en de andere ouder in de staat van herkomst of in een andere staat wonen en de aanvraag tot gezinshereniging wordt ingediend meer dan twee jaar nadat de in die lidstaat wonende ouder een verblijfsvergunning voor onbepaalde tijd heeft verkregen dan wel een verblijfsvergunning die uitzicht op een duurzaam verblijf biedt, vormt een „nieuwe beperking” in de zin van artikel 13 van besluit nr. 1/80 van de Associatieraad van 19 september 1980 betreffende de ontwikkeling van de Associatie, dat gevoegd is bij de overeenkomst tussen de Europese Economische Gemeenschap en Turkije, die op 12 september 1963 te Ankara is ondertekend door de Republiek Turkije enerzijds en de lidstaten van de EEG en de Gemeenschap anderzijds, en die namens laatstgenoemde is gesloten, goedgekeurd en bevestigd bij besluit 64/732/EEG van de Raad van 23 december 1963.”
--- Zie ook de conclusie van P. Mengozzi van 20 januari 2016 (ve16000209)
---  Coördinaten van de zaak HvJEU

Dit overweegt de Afdeling in twee uitspraken over de gevolgen van de implementatie van art. 46 lid 3 Procedurerichtlijn voor de wijze waarop de bestuursrechter de geloofwaardigheid van een asielrelaas toetst. De rechter is echter niet bevoegd zijn geloofwaardigheidsoordeel in de plaats te stellen van dat van de staatssecretaris.

In dit nummer o.a. een noot van Reurs over de plicht van de werkgever bij het vaststellen van de identiteit van de werknemer onder art. 15a Wav en een noot van Battjes over het discretievereiste in bekeringszaken.

De 143e wijziging van het VV is gepubliceerd met o.a. nieuwe regels voor referenten en nieuwe toezichthouders op naleving van het middelenvereiste. Voorts kan de IND vanaf 1 april 2016 leges heffen voor het vervangen van een gedateerd verblijfsdocument.

De HR vraagt het HvJ EU vanaf welke datum de duur van een inreisverbod moet worden berekend. Ook stelt de HR een vraag over het rechtsgevolg van 'oude' ongewenstverklaringen in het licht van de maximale duur van een inreisverbod ingevolge art. 11 lid 2 Terugkeerrichtlijn.

JV 2016 afl. 4 van 18 maart 2016 met acht annotaties is verschenen. De uitspraken en noten zijn in Migratieweb opgenomen.