Nieuws

In het arrest C en A en het arrest K oordeelt het Hof van Justitie dat het niet in strijd is met artikel 15 van de Gezinsherenigingsrichtlijn om de aanvraag van een autonome verblijfstitel van een derdelander die meer dan vijf jaar in een lidstaat verblijft af te wijzen op het inburgeringsvereiste, mits de verplichting om het inburgeringsexamen te halen concreet is en niet verder gaat dan noodzakelijk. Het is evenmin in strijd met deze bepaling om de autonome verblijfstitel met ingang van de datum van de aanvraag te verstrekken.

Een nareisaanvraag die niet-verschoonbaar niet binnen de termijn van drie maanden is ingediend, kan om die reden worden afgewezen, als er tegelijk de mogelijkheid is een reguliere aanvraag voor gezinshereniging in te dienen. Bij die reguliere aanvraag blijven de op vluchtelingen toepasselijke gunstiger voorwaarden in de Gezinsherenigingsrichtlijn van toepassing, aldus het Hof van Justitie in het arrest K en B.

JV aflevering 14 bevat vier noten, waaronder een noot van Mirjam van Riel over de toepassing van arresten Gnandi en C. e.a. op de verlenging van een maatregel van bewaring o.g.v. art. 59b Vw 2000 ná afronding van de asielprocedure. Verder bevat de aflevering een noot van Mark Klaassen over de invulling van gezinsleven bij gezinshereniging met kinderen geboren uit een niet-huwelijkse relatie in het licht van artikel 8 EVRM, een noot van David Kuiper over de strenge belangenafweging bij staandehouding en inbewaringsstelling en een noot van Flip Schüller en Marcelle Reneman over de vluchtelingenstatus van Palestijnen en art. 1D Vluchtelingenverdrag. Lees hier de hele aflevering.

Ter uitvoering van de Afdelingsuitspraak van 2 mei 2018 (JV 2018/116), heeft staatssecretaris Harbers een wetsvoorstel bij de Tweede Kamer ingediend dat een wettelijke basis moet bieden voor het staandehouden, overbrengen en ophouden met het oog op de inbewaringstelling van bepaalde categorieën vreemdelingen, en rechtmatig verblijvende Dublinclaimanten in het bijzonder.

In de nieuwe EU Update bespreekt Nejra Kalkan, secretaris van de Commissie Meijers, onder meer de ontwikkelingen rond de overeenkomst met Albanië over samenwerking met het Europese grens- en kustwachtagentschap, de Regionale platforms voor ontscheping en de herziening van de Terugkeerrichtlijn. Ook komen het Asielagentschap, de stand van zaken m.b.t. de aangenomen Verordening inzake het Europese grens- en kustwachtagentschap en de 'gecontroleerde centra' aan de orde. Laatstgenoemde centra betreffen (tijdelijke) centra op locaties van aankomst, ten behoeve van een ordelijke en efficiënte afhandeling voor migranten die over zee naar de de EU komen.

Deze aflevering bevat vier noten, waaronder een noot van Lieneke Slingenberg over de ingangsdatum van het recht op opvang bij een herhaalde asielaanvraag en een noot van Annette Schrauwen bij het arrest Yön over de toepasselijkheid ratione temporis van de standstill bepalingen in Besluit 1/80 en Besluit 2/76. Verder een noot van Karen Geertsema bij het arrest Gnandi, waarin zij ook ingaat op de beschikking C e.a., en een noot van Barbara Wegelin en John Lisman over bewijslast en feitelijke toegankelijkheid tot medicijnen in Nigeria. Lees hier de hele aflevering.

In een uitspraak van 8 oktober 2018 oordeelt de Afdeling dat de staatssecretaris niet deugdelijk heeft gemotiveerd, dat het verenigbaar is met het Hofarrest Commissie tegen Nederland uit 2012, om voor een verblijfsvergunning regulier voor verblijf als gezinslid negen keer zo hoge leges te heffen als voor een nationale identiteitskaart.

Voorgesteld wordt om art. 28 lid 1 en 2 Vw zo te wijzigen, dat de geldigheidsduur van de asielvergunning voor bepaalde tijd van vijf naar drie jaar gaat. Met dit wetsvoorstel wordt uitvoering gegeven aan een voornemen in het regeerakkoord. De internetconsultatie loopt tot 11 november 2018.

De staatssecretaris hanteert een vaste gedragslijn om de schrijnendheid te beoordelen bij aanvragen van een verblijfsvergunning regulier onder de beperking 'overige humanitaire gronden'. Dit is af te leiden uit een 'praktijkdocument' voor de beslispraktijk en procesvoering, oordeelt de Afdeling bestuusrechtspraak in een zaak over leges. Bij afwijzingen moet de staatssecretaris motiveren waarom de aanvraag, gelet op de factoren die het praktijkdocument noemt en waarop een beroep is gedaan, niet wordt ingewilligd. Hij hoeft niet per aangevoerde omstandigheid afzonderlijk aan te geven welk gewicht daaraan toekomt.

Thomas Spijkerboer heeft stevige kritiek op de wijze waarop de Afdeling bestuursrechtspraak in de zaak van de Armeense kinderen het beroep op art. 3 EVRM behandelt, alsook op de versnelde behandeling van de zaak op verzoek van de staatssecretaris en de toetsing van de uitzetting buiten de procedurele kaders om. De annotatie verschijnt in de volgende aflevering van JV, maar is nu al te lezen op Migratieweb (JV 2018/163, ve18003200).