Nieuws

In aflevering 14 staat het thema openbare orde centraal. Met noten van Kees Groenendijk bij het arrest UQ en SI over het openbare orde criterium en langdurig ingezeten derdelanders en de bescherming tegen uitzetting. Van Marq Wijngaarden bij het arrest JZ. Het vervolg op het arrest Ouhrami, brengt dit arrest wel de duidelijkheid waar op werd gewacht? Tevens een noot van Marq bij de drie Afdelingsuitspraken over de uitleg van het begrip ‘bedreiging voor de openbare orde’ in de Schengengrenscode en de Gezinsherenigingsrichtlijn. En een noot van Martijn Stronks over het omgaan van de Afdeling in de uitspraak over de betekenis van de overgangsbepaling van de glijdende schaal voor langdurig verblijvende vreemdelingen. Naast openbare orde ook nog noten bij andere Afdelingsuitspraken. Een van Lisardo Fernandez Ferreiro over hoe heroverweging van een eerdere afwijzende asielbeschikking kan leiden tot een ingangsdatum die ligt voor de datum van dat heroverwegingsverzoek. Van Joseph Fleuren over dat billijkheid met zich kan brengen dat van een strikte toepassing van een wettelijk voorschrift moet worden afgezien. En van Karin Zwaan over het beginsel van equality of arms in een casus waar de vreemdeling niet aannemelijk heeft gemaakt dat er geen deskundigen zijn die een contra-expertise kunnen verrichten.

De rechtbank Zeeland West-Brabant heeft op 29 oktober 2020 de vorderingen van de staat om het executoriaal derdenbeslag ten laste van de staat wegens verschuldigde dwangsommen op te heffen afgewezen. Art. 611d Rv is gelet op de wetsgeschiedenis van toepassing op een door de bestuursrechter opgelegde nadere dwangsom. De Staat had zich moeten wenden tot de bij uitsluiting bevoegde bestuursrechter in plaats van zelf in een brief de hoogte van de dwangsommen aan te passen. Hiermee liet de Staat de vreemdeling geen andere keuze dan executoriaal beslag te leggen. Sprake is van misbruik van recht i.d.z.v. art. 436 Rv en handelen in strijd met het fair play-beginsel wat gelijk gesteld moet worden aan betalingsonwil.

In het oktobernummer onder andere een aantal beschouwingen over rechtsbescherming in het Europees Migratierecht:
* Versterking (ve20003347)
Rechter Sacha Prechal schept orde in de wirwar van bepalingen en uitspraken over de rechtsbescherming in Europa. Het samenspel van ongeschreven beginselen en geschreven normen heeft de rechtsbescherming in het asielrecht versterkt.
* Hinderlijke uitbreiding (ve20003348)
Emeritus hoogleraar Kees Groenendijk kijkt naar de ontwikkelingen in de rechtsbescherming van de afgelopen vijftig jaar. De rechtsbescherming is aanmerkelijk uitgebreid en dat ‘heeft geleid tot minder willekeur en subjectiviteit bij de uitvoering.’ 
* Verplichting (ve20003349)
Advocaat Corrien Ullersma analyseert de rollen van de staat, de rechter en de advocaat in de praktijk van rechtsbescherming.  Het beginsel van effectieve rechtsbescherming blijkt ‘bewerkelijk in onderhoud’ te zijn. 
* Oproep (ve20003350)
Universitair docent Karen Geertsema ziet in twee recente uitspraken van het Europese Hof van Justitie de oproep aan rechtsbijstandsverleners om gebreken in de asielprocedure naar voren te brengen.
Verder in dit nummer de kroniek nationaliteitsrecht (ve20003352), een Uitspraak Uitgelicht over een rechtbankuitspraak die verduidelijkt wanneer de IND medisch onderzoek moet laten verrichten en wanneer de dienst de uitslag van het onderzoek moet afwachten (ve20003353), en een V&A over het ongemotiveerd afwijzen van een visum kort verblijf (ve20003351).

Het ontwerpbesluit ziet op een aanpassing van de algemene asielprocedure. Voorzien wordt onder meer in het samenvoegen van het eerste gehoor en het aanmeldgehoor. Einddatum van de consultatie is gesteld op 11 november 2020.

VK-onderdanen en hun familieleden, die nog geen verblijfsdocument na Brexit hebben aangevraagd, worden via de IND-website opgeroepen om dat z.s.m. te doen. In ieder geval vóór 31 december 2020, zodat de IND op tijd kan beslissen en het verblijfsdocument waaruit het rechtmatige verblijf in Nederland blijkt, vanaf begin 2021 in gebruik genomen kan worden. Een uitnodiging hiervoor is niet langer nodig.

In het septembernummer van Asiel&Migrantenrecht onder andere:
* Gedwongen huwelijk schendt grondrecht (ve20003041)
Nederlandse rechters oordelen meestal dat een gedwongen huwelijk geen recht geeft op asiel, terwijl een gedwongen huwelijk per definitie een ernstige mensenrechtenschending is, schrijft Younous Arbaoui. 
* Wanneer pleeg je een oorlogsmisdrijf? (ve20003042)
Nederland hanteert bij Syrische asielzoekers de uitsluitingsnorm van artikel 1F Vluchtelingenverdrag anders dan België, blijkt uit onderzoek van Maarten Bolhuis, Tara Ditzel en Joris van Wijk. Nederland sluit relatief veel Syrische asielzoekers uit en door de manier waarop de Nederlandse rechter deze zaken behandelt, dreigt een soort risicoaansprakelijkheid voor oorlogsmisdrijven te ontstaan.
* Familie boven alles? (ve20003044)
De IND gaat er bijna altijd van uit dat het in het belang van een minderjarige asielzoeker is om naar de EU-lidstaat te worden gestuurd waar al een ouder, broer of zus verblijft. Maar in een zaak die de Raad van State beoordeelde had de IND beter moeten bekijken waarom dat in dat geval ook zo was. Ellen Nissen en Karin Zwaan leiden uit deze uitspraak onder andere af dat de IND meer belang moet hechten aan de persoonlijke verklaringen van de minderjarige.

In de Regeling Inburgering wordt gewijzigd dat studenten die succesvol een mbo-1 opleiding hebben afgerond, nu vrijstelling krijgen voor het examenonderdeel ONA. Een wijziging van het Besluit Inburgering regelt dat ook zelfstandig ondernemers dit examenonderdeel niet meer hoeven te doen. Verder vindt in de Regeling Inburgering  een uitbreiding plaats van de ontheffingsmogelijkheid op grond van aantoonbaar geleverde inspanningen voor analfabete inburgeraars. 

Het HvJEU heeft op 17 september 2020 voor recht verklaart dat art. 197 Sr waarbij een illegaal verblijvende derdelander strafrechtelijk vervolgd kan worden als tegen hem een inreisverbod is uitgevaardigd, in overeenstemming is met art. 11 van de Terugkeerrichtlijn indien deze persoon kennis heeft van het inreisverbod dat met name vanwege de strafrechtelijk antecedenten van de betrokkene of vanwege het gevaar dat hij vormt voor de openbare orde of nationale veiligheid is uitgevaardigd.

Asielzoekers die relatief weinig kans maken op een asielvergunning worden voortaan gegroepeerd ondergebracht in een separate, sobere opvang. Dat schrijft de SvJ&V vandaag in een brief aan de Tweede Kamer. De doelgroep van deze opvang behelst personen met een relatief kansarme asielaanvraag uit spoor 2. Dit zijn naast asielzoekers uit een veilig land van herkomst ook vreemdelingen die in een andere EU-lidstaat reeds internationale bescherming genieten. Sobere opvang zal ook worden verstrekt gedurende de eventuele beroepsfase, mits een vovo-verzoek is ingediend. Amv’s zijn uitgezonderd van het sobere regime.

De ABRvS heeft op woendag 2 september 2020 drie einduitspraken gedaan over de uitleg van het begrip openbare orde in de Gezinsherenigingsrichtlijn (Gri) en de Schengengrenscode (SGC) door het HvJEU in de arresten E.P. en G.S. Een zaak (ve20002804) betreft de uitleg in het arrest E.P. over beëindiging rechtmatig verblijf in de vrije termijn, art. 6 lid 1 SGC, een actuele openbare orde toets is niet vereist en volstaat een verdenking van een strafbaar feit. De motivering is conform art. 17 Gri. De tweede zaak (ve20002805): Uitleg arrest G.S. gaat over de intrekking van een verblijfsvergunning om redenen openbare orde. Ook hier is een actuele openbare orde toets niet verplicht en conform art. 6 lid 2 Gri  en mag de evenredigheidstoets i.h.k.v. art. 8 EVRM plaatsvinden en is deze inhoudelijk deugdelijk gemotiveerd conform art. 17 Gri. In de derde zaak (ve20002806) uitleg arrest G.S. gaat het over het afwijzen van een mvv om redenen van openbare orde. Ook dan is een actuele openbare orde toets niet verplicht en mag de evenredigheidstoets i.h.k.v. art. 8 EVRM plaatsvinden echter de inhoudelijk motivering is in casu niet deugdelijk conform art. 17 Gri.