Nieuws

In deze speciale aflevering van A&MR zeven internationale speurtochten rond kernarresten van het Europese Hof van Justitie. In welke context kwamen de uitspraken tot stand? Welk effect hadden ze in het ‘land van herkomst’ en hoe pakten ze uit in Nederland? 
* Metock: Aleksandra Jolkina beschrijft de veranderingen in wetgeving over gezinshereniging in het VK, Ierland en Denemarken als gevolg van dit arrest. Kees Groenendijk laat zien hoe door het arrest de EU-Gezinsherenigingsrichtlijn in Europa de algemene minimumnorm voor gezinshereniging werd. (ve21002174)
* Touring Tours und Travel: Marlene Stiller maakt duidelijk dat ondanks deze uitspraak aan de Duitse binnengrenzen nog allerlei controles plaatsvinden. Maartje van der Woude vertelt hoe de controles aan Nederlandse grens nogal eens worden gebruikt in de opsporing, mede op basis van etnisch profileren. (ve21002175)
* Khachab: Carlos Oviedo Moreno ziet de uitspraak als een waarschuwing voor een strikte interpretatie van de voorwaarden voor gezinshereniging. Marianne Wiersma concludeert dat er in de Nederlandse praktijk pijnpunten zijn waardoor het beleid waarschijnlijk in strijd is met het Unierechtelijk evenredigheidsbeginsel. (ve21002178)
* Torubarov: Julia Ivan concludeert dat het HvJ EU met dit arrest een duidelijke boodschap heeft afgegeven, in lijn met andere uitspraken die proberen het Hongaarse asielsysteem weer op de rails te krijgen. Willem Hutten ziet in de beginselen en doelstellingen van het EU Handvest die het Hof aanhaalt, sterke argumenten voor een actievere asielrechter. (ve21002179)
* Y en Z: Janna Wessels vraagt zich af of de strikte interpretatie die de Duitse rechtbanken gaven aan Y en Z in overeenstemming is met het EU recht. Stefan Kok en Sadhia Rafi concluderen dat de Afdeling te hoge eisen stelt aan het belang dat een asielzoeker hecht aan een overtuiging.
* Haqbin: Helena de Vylder zet uiteen dat de vereiste ‘menswaardige levensstandaard’ in België vooralsnog een lege huls blijft en dringend zou moeten worden uitgewerkt. Nederland doet het iets beter, blijkt uit Lieneke Slingenbergs beschrijving van de verschillen. (ve21002181)
* OA: Samantha Velluti onderzoekt wat Britse en Duitse rechters met de uitspraak deden. Younous Arbaoui betreurt dat het arrest niet duidelijk maakt of een effectief rechtsstelsel altijd vereist is, of dat, zoals Nederlandse rechters geregeld aannemen, overheidscampagnes en ngo’s dat stelsel kunnen vervangen. (ve21002182)
* Verder in dit nummer het laatste redactioneel van voorzitter Ashley Terlouw (ve21002172), een introductie van Jasper Krommendijk (ve21002173) en een column van Jesse Claassen (ve21002184). Ten slotte bevat deze aflevering een in memoriam aan Loes Vellenga, die op 19 mei 2021 onverwachts overleed (ve21002183).

In de uitspraak van heden heeft de Afdeling geoordeeld dat de SvJ&V beter moet motiveren of VN-organisatie UNRWA in staat is om Palestijnse vluchtelingen in de Gazastrook te beschermen. De Afdeling oordeelt dat de SvJ&V in haar besluit geen inzicht heeft gegeven hoe zij beoordeelt of de UNRWA in staat is om Palestijnse vluchtelingen in de Gazastrook te beschermen. Ook heeft de SvJ&V onvoldoende uitgelegd hoe zij de informatie heeft beoordeeld die de vreemdeling heeft gegeven. Daarom zet de Afdeling een streep door het besluit van de SvJ&V. De SvJ&V moet binnen zestien weken opnieuw beslissen en moet daarbij rekening houden met de huidige ontwikkelingen in de Gazastrook, waaronder de recent weer opgelaaide vijandelijkheden tussen Israël en Hamas en de berichten dat de VS een deel van hun financiering van de UNRWA zullen hervatten.

In een brief van de SvJ&V, waarin de Kamer over diverse onderwerpen in het migratiebeleid op de hoogte wordt gesteld, is aangekondigd dat ook overige Ranov-vergunninghouders in de optie- en naturalisatieprocedure vrijgesteld worden van de documenteis en de afstandsverplichting. De eerder aangekondigde versoepeling gold alleen voor een beperkte groep (jongvolwassenen). Deze beleidswijziging zal per 1 november 2021 worden ingevoerd. In verband met de beleidsaanpassing zal tijdelijk niet beslist worden op dergelijke naturalisatieverzoeken.

In aflevering 9 van JV drie noten over verschillende onderwerpen. Maykel Bouma bij een arrest van het Hof van Justitie EU, waarin een asielvergunning is verleend in een andere lidstaat en de vreemdeling weigert naar die lidstaat te vertrekken. Het Hof oordeelt dat het aan de lidstaat is om conform eigen wetgeving een onrechtmatig verblijvende vreemdeling (onder dwang) over te brengen naar de lidstaat die hem vluchtelingenstatus heeft toegekend. Eva van der Wal bespreekt vervolgens wat de Afdeling de afgelopen jaren heeft geoordeeld in zaken omtrent digitaal procederen: wanneer is de termijnoverschrijding verschoonbaar? Waar moet een elektronische handtekening aan voldoen? Wat is de juiste wijze om uitspraken openbaar te maken? Stefan Koolen bespreekt tot slot het gelijkwaardigheidsbeginsel bij een uitspraak waarin de Afdeling oordeelt onbevoegd te zijn om te oordelen over beroepen van vreemdelingen tegen het niet op tijd nemen van besluiten op asielaanvragen door de Staatssecretaris van Justitie en Veiligheid. Door de Tijdelijke wet opschorting dwangsommen IND kunnen deze besluiten voorlopig niet meer worden aangevochten bij de bestuursrechter. De vreemdeling kan hiervoor alleen nog bij de burgerlijke rechter terecht.

Het Hof (Grote kamer) heeft op 22 juni 2021 in de zaak C-719/19, die ook tijdens de WRV-bijeenkomst van 17 juni 2021 is besproken, uitspraak gedaan. Het Hof heeft voor recht verklaard dat de rechtsgevolgen van een tegen een EU-burger genomen verwijderingsbesluit niet komen te vervallen door het enkele feit dat de EU-burger het grondgebied van de gastlidstaat fysiek heeft verlaten. Om in aanmerking te komen voor een nieuw verblijfsrecht krachtens art. 6, lid 1 Verblijfsrichtlijn moet de Unieburger niet alleen het grondgebied fysiek hebben verlaten, maar ook zijn verblijf op dat grondgebied daadwerkelijk en effectief hebben beëindigd.

De Afdeling bestuursrechtspraak Raad van State heeft op 16 juni 2021 een einde gemaakt aan een jarenlange patstelling waarbij de vreemdeling stelde dat hij X uit Irak was en de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid dat hij A uit Jordanië was. De Afdeling heeft de identiteit van de vreemdeling definitief vastgesteld als zijnde X uit Irak. Daarmee is een einde gekomen aan jarenlange procedures die de man voerde tegen de staatssecretaris. De staatssecretaris zal nu uitgaande van deze Iraakse identiteit opnieuw een besluit moeten nemen op het verzoek van de vreemdeling om herziening van het besluit om intrekking van zijn asielvergunning.
--- Persbericht ABRvS

In aflevering 8 van JV zes noten. Ali Mohammad bespreekt een Afdelingsuitspraak over het terug moeten betalen van de sociale lening bij het niet tijdig behalen van één onderdeel van het inburgeringsexamen. Een noot van Annette Schrauwen over een aanvraag om een verblijfskaart duurzaam verblijf door een ex-echtgenote van een Unieburger. In hoeverre kan de keuze om een verblijfstitel op grond van Nederlands recht op dezelfde grondslag te stoelen als een Unierechtelijk verblijfsrecht leiden tot een Unierechtelijk duurzaam verblijf? Op 24 maart 2021 oordeelde de Afdeling bij een uitspraak waarin afvalligheid als asielmotief speelt, dat de staatssecretaris zijn besluit niet had mogen baseren op een gehoor van meer dan drie jaar oud. Stijn Smulders bespreekt de vragen die deze uitspraak oproept en hoe deze uitspraak zich verhoudt tot de geloofwaardigheidsbeoordeling. Betty de Hart gaat bij een rechtbankuitspraak betreffende huiselijk geweld in op de ontwikkeling van het beleid inzake de verblijfsvergunning niet-tijdelijk humanitair na verbroken gezinsrelatie wegens huiselijk geweld en bewijslast. Lisardo Fernandez Ferreiro bespreekt een Afdelingsuitspraak over de bewijslast van de staatssecretaris bij intrekking van een verblijfsvergunning. Mirjam van Riel sluit af met haar noot bij een rechtbankuitspraak over een vervolgberoep waarin het vooronderzoek twee dagen te laat is gesloten, maar wel binnen twee weken na ontvangst van het beroep uitspraak is gedaan. 

Het Hof van Justitie EU heeft op 10 juni 2021 vragen beantwoord van de Rechtbank Den Haag zp 's-Hertogenbosch van 16 december 2019. Zij legt in haar antwoord art. 40 lid 2 van de Procedurerichtlijn 2013/32/EU zo uit dat documenten die in een opvolgende asielaanvraag worden overgelegd niet automatisch kunnen worden geweigerd als zijnde geen nieuwe element (nova) wanneer de authenticiteit van het document niet kan worden vastgesteld of de bron niet is te achterhalen. Tevens moet het artikel gelezen worden in samenhang met art. 4 van de Kwalificatierichtlijn 2011/95/EU. De beoordeling van de overgelegde documenten mag niet anders zijn als in de eerste asielprocedure. De lidstaat heeft een samenwerkingsplicht met de asielzoeker bij de beoordeling van relevante elementen van zijn opvolgende asielaanvraag als de authenticiteit van een document niet kan worden vastgesteld.

A&MR 2021-5 staat bomvol diverse artikelen:
* Femke Vogelaar schrijft over de gebrekkige beoordeling van de bewijswaarde van landeninformatie in de Nederlandse besluit- en beleidsvorming (ve21001588).
* Johan ten Berg, Mirjam van Riel, Dana Baldinger en Angela de Keizer geven in een drieluik vanuit drie verschillende posities een overzicht van de ontwikkelingen inzake nareis (ve21001598).
* Joëlla Bravo Mougán onderzoekt de regelgeving over grensdetentie en concludeert dat de rechter onvoldoende toetst of deze maatregel door de beugel kan (ve21001589). 
* Viola Bex-Reimert duikt in het wetsvoorstel voor de afschaffing van dwangsommen in het vreemdelingenrecht (ve21001590).
* Tara O'Sullivan bespreekt de uitspraak van het Mensenrechtencomité van 7 januari 2020 (Teitiota t. Nieuw Zeeland) over klimaatvluchtelingen (ve21001604).
* Verder in dit nummer een Vraag&Antwoord van Nadia den Ouden en Esther Wolthuis over de wachttermijn van 1 jaar voordat gezinshereniging kan worden aangevraagd (ve21001605), een column van promovenda Lynn Hillary (ve21001591), en een redactioneel van Stijn Smulders (ve21001603).

Op 1 juni 2021 start de IND een pilot die het voor innovatieve start-ups makkelijker moet maken om personeel met bijzondere expertise naar Nederland te halen. De pilot duurt 4 jaar. Werknemers mogen na het einde van de pilot nog 1 jaar volgens de regeling bij de start-up blijven werken. De belangrijkste voorwaarden zijn dat de werknemer in loondienst gaat bij een startend en innovatief bedrijf, er maximaal 15 werknemers zijn, waarvan maximaal 5 werknemers de verblijfsvergunning voor essentieel start-uppersoneel krijgen, de werknemer minimaal het verlaagde salariscriterium voor kennismigranten krijgt en dat deze een medewerkersparticipatie ontvangt van minimaal 1% in de start-uponderneming. De vergunning kan worden aangevraagd door de start-up of door een gemachtigde. Indien de medewerker al in Nederland is kan deze de vergunning ook zelf aanvragen.