Nieuws

De staatssecretaris mag niet méér tijd nemen om een vreemdeling aan een andere lidstaat over te dragen, als deze vreemdeling in een andere vreemdelingenprocedure bezwaar heeft gemaakt. Dit beleid om de overdrachtstermijn in zulke gevallen op te schorten is in strijd met de Dublinverordening. Deze uitspraak is het sluitstuk van een langlopende juridische procedure waarin de Afdeling eerder prejudiciële vragen stelde aan het HvJEU over het opschorten van de overdrachtstermijn in Dublinzaken. In de Dublinverordening staat een uiterste termijn van in beginsel zes maanden voor overdracht van een asielzoeker aan de lidstaat waar deze het eerst asiel heeft aangevraagd. De Dublinverordening staat toe dat deze termijn wordt opgeschort zolang er een juridische procedure over de overdracht zelf loopt. De staatssecretaris voert het beleid dat de uiterste overdrachtstermijn ook wordt opgeschort als de vreemdeling in een andere procedure bezwaar heeft gemaakt, zoals in dit geval over de afgewezen aanvraag om een verblijfsvergunning wegens mensenhandel. De Dublinverordening staat echter niet toe dat dan de overdrachtstermijn wordt verlengd, omdat anders “de verwezenlijking van het doel en daarmee het nuttig effect van de Dublinverordening wordt doorkruist”, aldus de Afdeling. Voor de vreemdeling in deze zaak betekent dit dat de overdrachtstermijn is verstreken. De staatssecretaris mag hem niet meer terugsturen naar Italië en moet het asielverzoek zelf in behandeling nemen. De staatssecretaris zal zijn beleid op dit punt moeten aanpassen.

In aflevering 9 staan 14 uitspraken en 7 noten. Van: Bahia Aarrass bij het arrest Azzaqui tegen Nederland waarin het EHRM oordeelt dat sprake is van een schending van art. 8 EVRM. In navolging op het arrest Savran dient ook de verminderde toerekeningsvatbaarheid van deze tbs’er wel degelijk meegewogen te worden. Marq Wijngaarden bespreekt in zijn noot bij de afdelingsuitspraak die ook over tbs gaat. De negatieve gevolgen, de terugval en het vastlopen van de behandeling, in combinatie met het gegeven dat de repatriëring naar Suriname niet mogelijk resulteert in een eindeloze verlenging van een tbs-maatregel, aangezien dat voorzienbaar was had dit moeten worden meegewogen. Noot Karin Zwaan bij een afdelingsuitspraak over of de mogelijke verslechtering van de medische situatie van de jongste dochter bij een Dublin overdracht naar Duitsland, en de rol van de rechten van het kind hierbij. Karen Geertsema bij een afdelingsuitspraak over dat niet alleen de gehoorambtenaar tijdens het asielgehoor rekening houdt met het referentiekader maar juist ook dat de beslisambtenaar het referentiekader moet betrekken bij de beoordeling van de geloofwaardigheid van het asielrelaas, en vooral ook dat de beslisambtenaar dat in het besluit kenbaar en inzichtelijk moet maken. Lynn Hillary bij de afdelingsuitspraken van 26 april 2023 of ten aanzien van Italië nog steeds van het interstatelijk vertrouwensbeginsel kan worden uitgegaan. Zij gaat o.a. in op het toetsingskader en de toepassing daarvan in de onderhavige zaak en wat de uitspraak betekent voor de rechtspraktijk. Sjoerd Thelosen bij een afdelingsuitspraak over de piketregeling bij bewaring die in beleid is neergelegd in de Vc en de  piketregeling voor vreemdelingen die aan de grens worden tegengehouden waar bij dit niet zo is. Dit onderscheid is volgens de Afdeling gerechtvaardigd. De mogelijkheid tot rechtsbijstand is voldoende gewaarborgd. Noot Marjon Ristra-Peeters bij VK Groningen die overweegt dat er geen enkel verschil in betekenis is tussen enerzijds een BMA-advies met als strekking dat iemand kan reizen mits aan bepaalde voorwaarden wordt voldaan, en anderzijds een BMA-advies met als strekking dat iemand niet kan reizen tenzij aan die voorwaarden wordt voldaan.

In het vandaag verschenen juninummer van A&MR:
Nog een lange weg te gaan (ve23001395)
In 2023 is het twintig jaar geleden dat de Langdurig ingezetenenrichtlijn werd aangenomen. Deze richtlijn geeft invulling aan de intentie, uitgesproken door de Europese Raad, om derdelanders na een bepaalde periode van rechtmatig verblijf, een aantal uniforme rechten te geven ‘die zo dicht mogelijk bij de rechten van EU-burgers liggen’. Helen Oosterom-Staples ziet echter in het redactioneel dat er nog veel moet gebeuren om dit werkelijkheid te laten worden.
Blinde vlek in de asielprocedure? (ve23001396)
Amnesty International stelde onlangs vast dat in de asielprocedure vaak bewustzijn over seksueel geweld ontbreekt en dat relevante mensenrechtenverdragen nauwelijks worden toegepast. Anouk Donse en Mouska Safi bespreken de bevindingen van het rapport, analyseren het belang van het Istanbul verdrag en het VN-Vrouwenverdrag in deze context en lichten uit welke rechten en verplichtingen daaruit voortvloeien.
Franse leeftijdsbepaling in strijd met kinderrechten (ve23001399)
Het VN-Kinderrechtencomité oordeelt dat de leeftijdsbepalingsprocedure in Frankrijk in strijd is met de kinderrechten van het IVRK. Nederland ratificeert waarschijnlijk in 2024 het Facultatief IVRK-Protocol dat klachten van minderjarigen mogelijk maakt. In het verlengde van het oordeel tegen Frankrijk gaat Marie-Christine Alting von Geusau alvast na waarover minderjarigen in Nederland zouden kunnen klagen.
Problematische praktijk van de removal order (ve23001404)
Met een removal order bevelen de autoriteiten de luchtvaartmaatschappij om de ontoelaatbare reiziger terug te vervoeren. Shane van Galen en Eva Berger bespreken nieuwe inzichten op basis van jurisprudentie over de Terugkeerrichtlijn en concluderen dat de removal order niet wordt gebruikt voor het beoogde doel en dat de inzet ervan niet voldoet aan de verplichtingen van de Terugkeerrichtlijn.
En verder:
* belichten Gerard-René de Groot en Luuk van der Baaren de belangrijkste ontwikkelingen in het nationaliteitsrecht sinds 2020 in de Kroniek nationaliteitsrecht (ve23001401);
* zag Karen Geertsema hoe tijdens de VAR-pleitwedstrijd 2023 de twee werelden van het vreemdelingenrecht en het algemeen bestuursrecht voor even met elkaar in contact werden gebracht (ve23001402);
* beschrijft Marcel Reurs hoe hij en zijn (oud-)kantoorgenoten Carl Everaert blijvend zullen herinneren, en hoe hij hen blijvend heeft geïnspireerd (ve23001403);
* blijft Germa Lourens onder de indruk van de bijzondere minderjarigen die zij als Nidos-medewerker tegenkomt, en denkt zij terug aan Ali, een jongere die haar leerde dat het van belang is om, ondanks de kracht van minderjarigen, bij hen te zijn op de momenten die ertoe doen.

De Afdeling heeft geoordeeld dat de bevoegdheid om door middel van een simultaan gehoor nader onderzoek te doen naar het bestaan van een schijnhuwelijk, zoals beschreven in art. 16 lid 4 Gezinsherenigingsrichtlijn, niet is geïmplementeerd in het nationaal recht. De rechtbank heeft ten onrechte overwogen dat deze bevoegdheid is geïmplementeerd in art. 3:2 Awb. In deze bepaling wordt het zorgvuldigheidsbeginsel tot uitdrukking gebracht en het is in strijd met het rechtszekerheidsbeginsel om deze, los of gelezen in samenhang met art. 3:4 Awb, als rechtsgrond te gebruiken voor het instellen van een nader onderzoek naar fraude of een schijnhuwelijk door middel van een simultaan gehoor. Bovendien is het houden van een simultaan gehoor een belastende bevoegdheid die niet kan worden gebaseerd op de Gezinsherenigingsrichtlijn. Ook heeft de SvJ&V zijn werkwijze t.a.v. Ghanese gezinsherenigingszaken inmiddels aangepast en heeft deze in de onderhavige zaak ten onrechte aanvullend onderzoek gedaan. Het aldus verkregen bewijs is dan ook ontoelaatbaar.

In de achtste aflevering staan 17 uitspraken en 2 noten. Lieneke Slingenberg bij een arrest van het EHRM over vrijheidsontneming en detentieomstandigheden op Lampedusa en gedwongen uitzetting naar Tunesië. In de noot wordt het oordeel vergeleken met een eerder oordeel in de zaak Khlaifia. Er zijn drie opvallende verschillen tussen deze twee zaken te zien. Is er sprake van een koerswijziging bij het Hof? Eva Berger over de praktische implicaties van de twee arresten van het HvJ EU van 30 maart 2023 over wanneer de overdrachtstermijn in Dublinzaken aanvangt. De overdrachtstermijn kan enkel worden uitgesteld in situaties waar de Dublinverordening in voorziet. Alleen als het rechtsmiddel tegen het overdrachtsbesluit schorsende werking heeft verkregen in de zin van artikel 27, derde lid, van de Dublinverordening, zorgt dit ervoor dat de overdrachtstermijn later aanvangt. De overdrachtstermijn wordt niet uitgesteld wanneer er naast de Dublinprocedure een andere procedure loopt waar schorsende werking aan toekomt.

Het wetsvoorstel Vaststellingsprocedure staatloosheid en het Rijkswetsvoorstel intrekking voorbehouden Verdrag status van staatlozen in verband met de vaststelling van staatloosheid zijn op 6 juni 2023 door de Eerste Kamer aangenomen. Datum inwerkingtreding is nog niet bekend.

In het dinsdag verschenen meinummer van A&MR:
Strategisch interveniëren als derde partij (ve23001195)
Wat zijn de mogelijkheden om als derde partij te interveniëren in procedures bij de Nederlandse rechter, het HvJ EU, het EHRM en de VN-Comités? In hoeverre worden die ook daadwerkelijk gebruikt – en blijken de rechters ontvankelijk voor de inbreng? Kris van der Pas beschrijft de procedureregels en het tot nu toe geringe empirische onderzoek. Bij het EHRM blijken er relatief veel mogelijkheden te zijn, al is de impact ervan op de uitkomst van een zaak ongewis.
Drempels in de stap naar Luxemburg (ve23001196)
Door werkdruk en taakopvatting maar ook door een memo dat drempels opwerpt, worden lagere rechters ontmoedigt om prejudiciële vragen te stellen: ‘denk twee keer na voordat je de moedige stap naar Luxemburg waagt’. Jasper Krommendijk waarschuwt dat daardoor schendingen van EU-recht ongemoeid blijven, of langer dan nodig blijven voortbestaan.
Uitstel is uitzondering (ve23001197)
De overdrachtstermijn in Dublinzaken wordt niet uitgesteld als de vreemdeling naast de Dublinprocedure een andere verblijfsrechtelijke procedure doorloopt waaraan schorsende werking is verbonden. Verder kan de staatssecretaris in hoger beroep alleen om uitstel van de overdrachtstermijn verzoeken als de rechtbank in eerste aanleg de voorlopige voorziening heeft toegewezen. Dat volgt uit twee arresten van het HvJ EU van 30 maart 2023. Volgens Eva Berger hebben deze arresten grote gevolgen voor de Nederlandse praktijk.
Nood breekt geen wet (ve23001200)
De Afdeling bestuursrechtspraak maakte, zoals bekend, na een stroom van kritiek van juristen en enkele rechtbankuitspraken, in februari een eind aan het halve jaar wachttijd van gezinsleden van statushouders. Ellen Nissen bespreekt de hoofdpunten van de rechtbankuitspraken, analyseert de uitspraken van de Afdeling bestuursrechtspraak en vraagt zich af waarom de Afdeling zich op onderdelen niet baseerde op meer voor de hand liggende uitspraken van het Hof van Justitie EU.
En verder:
* stelt Jorrit Rijpma in het redactioneel dat de discussie over de kosten en baten van 'verengelsing' en internationalisering binnen het hoger onderwijs ook op Europees niveau moet worden gevoerd (ve23001194);
* doet Petra Werkman verslag van de promotie van Mary Dickson, die onderzocht wat de gevolgen zijn als EU-lidstaten asielverzoeken gaan behandelen op een ander grondgebied dan waar de vluchteling uiteindelijk bescherming krijgt (ve23001198);
* schrijven Karen Geertsema, Bram van Dokkum en Mirjam van Riel warme woorden in dankbare herinnering aan John Bouwman, een bijzondere jurist en een bijzonder mens (ve23001199);
* zag Sanne Visser, persoonlijk begeleider opvang ongedocumenteerden bij Hvo-Querido, tijdens een eerste ontmoeting een man die zijn vader had kunnen zijn, en die door de jonge bewoners in de woongroep ook al snel 'papa' werd genoemd (ve23001201).

In de zevende aflevering staan 18 uitspraken en 5 noten. Stefan Koolen bij een Afdelingsuitspraak over of er sprake is van onderduiken in de zin van het arrest Jawo en het recht op opvang (arrest Cimade) als de vreemdeling enkele dagen uit het AZC vertrekt, zij kunnen dat rechtmatig verblijf niet meer terugkrijgen door weer terug te keren. Marcelle Reneman bij een Afdelingsuitspraak over het vaststellen of een element ‘nieuw’ is en 'relevant. Dat een element nieuw is, is meestal niet ingewikkeld. Dat ligt anders voor de beoordeling of een element relevant is. De relevantie van een element hangt immers samen met de bewijswaarde van dat element en die is vaak moeilijk te beoordelen zonder naar de eerdere asielprocedure(s) te kijken. Folke Larsson bij de rechtbank uitspraak van 18 april over de 24-weken-eis voor het werken door asielzoekers, dit is in strijd met de EU-Opvangrichtlijn en is daarom onverbindend. Marq Wijngaarden bij een rechtbank uitspraak in een overleveringsprocedure. De rechtbank stelt vast dat het toetsingskader in de overleveringsprocedure niet hetzelfde is als het toetsingskader in een asielprocedure, en dat de IND een zorgvuldige en eigen beoordeling moet maken van de vraag of er in het individuele geval van de Poolse journalist onverkort van het Interstatelijk vertrouwensbeginsel kan worden uitgegaan. Carolus Grütters: Is de uitspraak van de rechtbank in de vorm van een ingevuld kruisjesformulier in niet tijdig beslissen zaken nog te bestempelen als rechtspraak? Hij meent van niet en vind daarbij steun bij de voorzitter van de ABRvS, Bart Jan van Ettekoven. 

De SvJ&V heeft terecht het Nederlanderschap van een zogenoemde Syriëganger ingetrokken. Hoewel de strafrechter de Syriëganger eerder heeft vrijgesproken van deelname aan een of meer terroristische organisaties, heeft de SvJ&V terecht geconcludeerd dat hij desondanks een gevaar vormt voor de nationale veiligheid, aldus de Afdeling. De SvJ&V mocht het besluit baseren op een individueel ambtsbericht van de AIVD. De vrijspraak door de strafrechter staat hier naar het oordeel van de Afdeling niet aan in de weg. Het bewijsrecht in een strafrechtelijke procedure verschilt van het bewijsrecht in het bestuursrecht. In de strafrechtelijke procedure is het vereist dat er steunbewijs is voor hetgeen volgt uit het individueel ambtsbericht. In de bestuursrechtelijke procedure geldt deze eis niet. Het Nederlanderschap kan dus worden ingetrokken enkel op basis van de informatie uit het individueel ambtsbericht.

In de zesde aflevering staan 18 uitspraken en 5 noten. Galina Cornelisse bij een Afdelingsuitspraak over vals bevonden zeemansboekjes, waarna de vreemdelingen in grensdetentie werden gesteld. De Afdeling lijkt het toetsingskader van de rechtmatigheid van een vrijheidsontnemende maatregel in de grensprocedure te verleggen en de uitspraak roept de vraag op of het toetsingskader voor de rechtmatigheid van de grensdetentie is veranderd naar aanleiding de arresten Landkreis Gifhorn en C, B en X. Vardâyani Djwalapersad en Karin de Vries bij het arrest van het Gerechtshof Den Haag over etnisch profileren door de Koninklijke Marechaussee. Het Gerechtshof oordeelt dat de werkwijze van de KMar in het kader van het Mobiel Toezicht Veiligheid, waarbij aan ‘ras’ gerelateerde kenmerken een rol kunnen spelen bij de beslissing om iemand te controleren, verboden rassendiscriminatie oplevert. Een belangrijke juridische vraag in dergelijke gevallen is hoe kan worden aangetoond dat selectie op grond van ‘ras’ heeft plaatsgevonden. Verder gaan zij in op hoe een controle op ‘ras’ gebaseerde vooroordelen voorkomen kan worden. Lieneke Slingenberg bij een rechtbank uitspraak over het regime in de Handhaving en Toezichtlocatie (HTL) in Hoogeveen. De uitspraak heeft veel relevante aspecten. Slingenberg beperkt zich tot een aantal onderdelen van het beroep op de artikelen 3, 5 en 8 EVRM. Opmerkelijk is dat de rechtbank de vreemdeling lijkt aan te sporen om hoger beroep in te stellen ondanks het appelverbod. Tegen de uitspraak is hoger beroep ingesteld, dus wordt vervolgd. David Kuiper en Sjoerd Thelosen schreven een overzichtsnoot bij een aantal rechtbank uitspraken over de ambtshalve rechtsmatigheidstoets bij bewaring sinds het arrest C, B en X. Zij leiden hun noot in met een in memoriam ter herdenking aan de overleden rechter John Bouwman. Hij was de eerste rechter die meende dat de bewaringsrechter tot ambtshalve beoordeling verplicht was. Folke Larsson bij een uitspraak van de voorzieningenrechter VK Amsterdam die oordeelt dat de Oekraïense verzoekster een spoedeisend belang heeft bij een voorlopige voorziening in de bezwaarprocedure tegen het afwijzend besluit van de Staatssecretaris van Justitie en Veiligheid over het recht op verblijf op grond van de Richtlijn 2001/55/EG (TBRi). Er wordt hierbij ingegaan op de voortdurende beleidswijzigingen van de staatssecretaris.